- vagābundus
- vagae
- vagātio
- vagē
- Vagēnsēs
- Vagia
- vāgīna
- vāgīnula
- vāgio
- vāgīto
- vāgītus
- vago
- vagor
- vagus 1
- vagus 2
- vāh
- vāha
- Vahalis
- valdē
- valedīco
- valedictio
- valefacio
- valēns
- Valēns
- valenter
- valentia
- Valentia
- Valentīnī
- Valentīniānus
- valentulus
- valēn’
- valeo
- valeria
- Valeria
- Valeriānī
- Valeriānus 1
- Valeriānus 2
- Valerius 1
- Valerius 2
- valēsco
- valētūdinārium
- valētūdinārius 1
- valētūdinārius 2
- valētūdo
- valgiter
- Valgius
- valgus
- validē
- validitās
- valido
- << >>
- valent|er
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Krzepko, Valenter, immobiliter, Stipray.
-
- Jokantas 1936
- valēns, entis (adv. -enter) su comp. ir sup. [ptc. iš valeo] 1) stiprus, tvirtas homo imbecillus a valentissima bestia laniatur; *membris valens Nessus; *tunicae storos; fiziškai sveikas medicus confirmat te valentem fore; trop. sensūs.2) trop. stiprus, galingas, daug galįs opibus valentes N; cupivit bellum componere, quo valentior congrederetur N; *causa; fraus valentior quam consilium meum.
- Kuzavinis 2007
- valent|er adv. [valēns] (comp. ~ius O) stipriaĩ, smar̃kiai (resistere Co); energìngai (dīcere Se)