- Vetuloniēnsēs
- vetulus 1
- vetulus 2
- vetuo
- Veturia
- Veturius
- vetus
- vetusculus
- vetustās
- vetustē
- vetustēsco
- vetustor
- vetustus
- vexātio
- vexātor
- vēxī
- vexillārius
- vexillifer
- vexillum
- vexo
- VF
- via
- viābundus
- viālis
- viārius
- viāticātus
- viāticum
- viāticus
- viātor
- viātōrius
- vībēx
- Vībidius
- Vibius
- vībīx
- Vībo
- Vībōnēnsis
- vibrābilis
- vibrāmen
- vibrātio
- vibrātus
- vibro
- Vibullius
- vīburnum
- Vīca Pota
- vīcānus 1
- vīcānus 2
- vicāria
- vicārius 1
- vicārius 2
- vīcātim
- vice
- vicecancellārius
- vicem
- vīcēnālis
- vīcēnārius 1
- vīcēnārius 2
- vīcēnī
- vīcennium
- vīcēnsumus
- vicēs
- vīcēsima
- vīcēsimānī
- vīcēsimārius 1
- vīcēsimārius 2
- vīcēsimus
- Vīcētia
- Vīcētīnī
- vīcī
- vicia
- viciārius
- vīciēs
- Vicilīnus
- vīcīna
- vīcīnālis
- vīcīnē
- vīcīnia
- vīcīnitās
- vīcīnitus
- vīcīnor
- vīcīnum
- vīcīnus 1
- vīcīnus 2
- vicis
- vicissātim
- vicissim
- vicissitūdo
- victima
- victimārius 1
- victimārius 2
- victimo
- vīctito
- Victor
- victor 1
- victor 2
- victōria
- Victōria
- victōriālis
- victoriātus 1
- victōriātus 2
- Victōriola
- victōriōsus
- >>
- vice
- Prieveiksmis. Skiemenys: BB (2)
- Jokantas 1936
vice, vicem žiūr. vicis.
- Kuzavinis 2007
- vice ir vicem adv. [vicis] 1. dė̃l (alicūjus L);2. kaĩp, lýg, tar̃tum (fulminis Ap)
- vice ir vicem adv. [vicis]