- intermissus 1
- intermissus 2
- intermitto
- intermixtus
- intermorior
- intermortuus
- intermundia
- intermūrālis
- interna
- internātus
- internecio
- internecīvus
- interneco
- internecto
- interniteo
- internōdium
- internōsco
- internūntia
- internūntio
- internūntius
- internus
- intero
- interpellātio
- interpellātor
- interpello
- interpolātio
- interpolis
- interpolo
- interpōno
- interpositio
- interpositus 1
- interpositus 2
- interposuī
- interpres
- interpretābilis
- interpretāmentum
- interpretātio
- interpretātor
- interpretātōrius
- interpretātrīx
- interpretium
- interpreto
- interpretor
- interpūnctio
- interpūnctus
- interpungo
- interquiēsco
- interrādo
- interrēgnum
- interrēx
- << >>
- interpell|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLLA (4)
- Jokantas 1936
inter-pello 1
1)a) pertraukti kalbą nihil te interpellabo: continentem orationem audire malo; loquentem ducem; interpellando trahere tempus S.b) prieštarauti quod interpellavit Hortensius.2) trop.a) trukdyti, sulaikyti aliquem in suo iure; fortuna partam iam victoriam interpellat niekais paverčia; †otium bello; id Philippi morte interpeliatum est L; su ne, quominus, *inf.b) su prašymais arba klausimais užpulti †cum a Ceballino interpellatus sum; †ream.
- Kuzavinis 2007
- interpell|o, āre, āvī, ātum vt [inter + pello] 1. pértraukti; ~āre ōrātiōnem alicūjus C pértraukti kienõ kal̃bą;2. prieštaráuti C;3. prk.1) pértraukti, trukdýti, kliudýti (silentium C); sutrikdýti (ōtium bellō CR); sulaikýti (aliquem C); ~āre aliquem in jūre suō C suvaržýti kienõ téises;2) užtveñkti, užtvérti (alveolum CR);3) užsipùlti, nedúoti ramýbės Su, CR
- interpell|o, āre, āvī, ātum vt [inter + pello]