Lotyniškas antraštinis žodis
Tekstas žodyno straipsniuose
  • 3. lat|us, eris n
  • Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: BB (2)
  • Sirvydas 1642
    • Bok. Latus, eris. Szonas.
    • Capá. Pellis è lateribus cameli calloſa. Oda iź werbludo.
    • Kráwądź łoſzká, Letra, ſponda, pluteus, latus lecti, Szális łowos, patało.
    • Stroná iákiey rzeczy, Pars, latus. Szalis.
    • podwoy, Poſtis, is. m. antæ arum. anta, æ. latera oſtiorum. Adwer-ia.
    • wyboczyć, Deflectere curſum ad latus, euagari: Iſzſikreypt ſz [iſz] kielo.
  • Jokantas 1936
    • 3. latus, eris n
      1) šonas dolor lateris dieglys šone; *artifices lateris baletininkai; lateri adhaeret dominus L sėdi ant sprando; non discedere a latere alicuius; tegere latus alicuius L arba *alicui eiti šalia ko; *accommodare ensem lateri; exsolutus a latere pugio; *mutare latus apsiversti ant kito šono; munire l. a domesticis hostibus; *obdere l. apertum alicui stoti prieš ką su plikomis rankomis; taip pat: krūtinė, plaučiai *si ventri bene, si lateri est pedibusque tuis; ex lateribus et lacertis.
      2) trop.
      a) kūnas *latus deponit in herbis; *latus fessum longā militiā.
      b) šonas, pusė kurio nors daikto, flangas latus unum castrorum; utrumque latus viae L; *latus mundi dalis; ab latere aperto iš dešiniojo šono (nepridengto skydu); fossa directis lateribus kraštai; ex lateribus arba a latere aggredi.
  • Kuzavinis 2007
    • 3. lat|us, eris n
      1. (kūno, liemens) šónas; dolor ~eris C dieglỹs šóne; ~us dare VF atsùkti šóną; mutāre ~us V apsiver̃sti añt kìto šóno; accomodāre ēnsem ~erī V prisirìšti kárdą priẽ šóno;
      2. (daikto) šónas, krãštas, pùsė (domūs H; īnsulae Cs; ūnum castrōrum Cs); bòrtas (nāvis O); in ~us C į̃ šóną, į̃ šãlį; in omne ~us O į̃ visàs pusès;
      3. mat. kraštìnė; triangulus aequīs ~eribus Q lygiakrãštis trìkampis;
      4. kar. flángas, spar̃nas; dextrum exercitūs ~us Cs dešinỹsis kariúomenės flángas;
      5. prk.
      1) krūtìnė; plaũčiai C;
      2) kū́nas (fessum longā mīlitiā H);
      3) artimàsis, apliñkinis, draũgas; ā ~ere alicūjus esse L bū́ti kienõ artimúoju; ille tuum dulce ~us M tàs tàvo míelas draũgas