- Jokantas 1936
post (senov. pos) [cnf. πός, liet. pas]
1) adv.a) už, užpakaly servi, qui post erant; ante aut p. pugnare L.b) po to, paskui, vėliau paulo, aliquanto, multo p.; p. non multo N; multis annis p. arba multis p. annis; *longo p. tempore; horā p.; primo... post; primo... deinde... post.2) praep. c. acc.a) už, užpakaly p. me erat Aegina, ante Megara; impedimenta p. legiones collocare; p. nostra castra.b) po, paskui, vėliau p. longum tempus; p. Ciceronem consulem; post urbem conditam; p. hominum memoriam nuo neatmenamų laikų; reverti p. diem tertium L trečią dieną; p. devictum Hannibalem L.c) trop. iš eilės: po p. hunc Apollinem colunt; †primus p. regem.
- Kuzavinis 2007
- 1. post adv. 1. ùž, ùžpakaly; ante aut ~ esse C bū́ti príeky ar̃ ùžpakaly; prk. ~ esse S neprilýgti; ◊ fronte capillāta, ~ est occāsio calva DC próga ìš príekio plaukúota, ìš ùžpakalio – plikà, t. y. praléisi prógą ir̃ nesugáusi;2. põ tõ, paskuĩ, vėliaũ; aliquantō ~ C šíek tíek põ tõ; paulo ~ C trupùtį vėliaũ; annō ~ Cs põ mẽtų; diē ~ Cs kìtą diẽną
- 1. post adv.