- remollio
- remoneo
- remora
- remorāmen
- remordeo
- remoror
- remorsus
- remōta
- remōtē
- remōtio
- remōtus
- removeo
- remūgio
- remulceo
- remulcum
- remulsī
- remulsus
- Remulus
- remūnerātio
- remūnero
- remūneror
- Remūria
- remurmuro
- rēmus
- Remus
- rēn
- rēnālis
- renarro
- renāscor
- renāvigo
- reneo
- rēnēs
- renīdentia
- renīdeo
- renīdēsco
- renītor
- reno 1
- rēno 2
- renōdo
- renovāmen
- renovātio
- renovello
- renovo
- renūdo
- renuī
- renumero
- renūntiātio
- renūntio
- renūntius
- renuo
- renūtus
- reor
- repāgulum
- repando
- repandus
- reparābilis
- reparātio
- reparātor
- reparco
- reparo
- repastinātio
- repastinātum
- repastino
- repatēsco
- repatrio
- repatuī
- repecto
- repedo
- repello
- rependo
- rēpēns 1
- repēns 2
- repēns 3
- repēnso
- repēnsus
- repente
- repentīnō
- repentīnus
- reperco
- repercussī
- repercussus 1
- repercussus 2
- repercutio
- reperio
- repertio
- repertor
- repertōrium
- repertrīx
- repertum
- repertus 1
- repertus 2
- repetentia
- repetītio
- repetītor
- repetītus
- repeto
- repetundae
- repexus
- replanto
- replaudo
- repleo
- >>
- 2. rēn|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LA (2)
- Sirvydas 1642
-
Koźuch, Rheno, onis, arnacides, pellicea veſtis. Kayliniey. - Pągwica, Nodulus, ſcorteus rhenonis, Pugwicia.
-
- Jokantas 1936
- 2. rēno, ōnis f [germanų ar keltų žodis] kailiniai, kailis Germani renonibus corpus tegunt S.
- Kuzavinis 2007
- 2. rēn|o, ōnis f [kelt.] káilis, kailiniaĩ; Germanī ~ōnibus corpus tegunt S germãnai vil̃ki káilinius