- ducātor
- ducātrīx
- ducātus
- ducēnārius 1
- ducēnārius 2
- ducēnī
- ducentēsima
- ducentēsimus
- ducentī
- ducentiēs
- ducentum
- dūco
- ductārius
- ducticius
- ductilis
- ductim
- ductio
- ductito
- ducto
- ductor
- ductus 1
- ductus 2
- dūdum
- duellātor
- duellicus
- duellum
- Duīlius
- duim
- duint
- duis
- dulce 1
- dulce 2
- dulcēdo
- dulceo
- dulcēsco
- dulcia
- dulciārium
- dulciārius
- dulciculus
- dulcifer
- dulcifico
- dulciloquus
- dulciola
- dulcis
- dulcitās
- dulciter
- dulcitūdo
- dulco
- dulcor
- Dulgubniī
- dūlicē
- Dūlichia
- Dūlichium
- Dūlichius
- dum 1
- dum 2
- dum 3
- dūmētum
- dummodo
- Dumnorīx
- dūmōsus
- dumtaxat
- dūmus
- duo
- duōdecas
- duōdecasyllabus
- duodeciēs
- duodecim
- duodecimus
- duodēnī
- duodēnōnāgintā
- duodēoctōgintā
- duodēquadragēnī
- duodēquadrāgēsimus
- duodēquadrāgintā
- duodēquīnquāgēnī
- duodēquīnquāgēsimus
- duodēquīnquāgintā
- duodēsexāgēsimus
- duodēsexāgintā
- duodētrīcēsimus
- duodētrīciēs
- duodētrīgintā
- duodēvīcēnī
- duodēvīcēsimus
- duodēvīgintī
- duoëtvīcēsimānī
- duoëtvīcēsimus
- dupla
- duplex
- duplicārius
- duplicātio
- duplicātō
- duplicātor
- duplicitās
- dupliciter
- duplico
- duplio
- duplum
- duplus
- dupondius
- >>
- dūlicē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBL (3)
- Jokantas 1936
dūlicē adv. [δουλικῶς] vergų papročiu P.
- Kuzavinis 2007
- dūlicē adv. [gr.] vérgiškai, kaĩp vérgas Pl