- excūdo
- exculcātor
- exculco
- exculpātio
- excultus
- excurro
- excursio
- excursor
- excursus 1
- excursus 2
- excūsābilis
- excūsātē
- excūsātio
- excūsātus
- excūso
- excūsor
- excussī
- excussio
- excussōrium
- excussus
- excūsus
- excutio
- exdorsuo
- exec-
- exedo
- exedra
- exedrium
- exefficio
- exēgī
- exēmī
- exemplar
- exemplāris
- exemplum
- exēmptilis
- exēmptio
- exēmptus
- exentero
- exeo
- exequ-
- exerceo
- exercitātio
- exercitātor
- exercitātus
- exercitium
- exercito
- exercitor
- exercitus 1
- exercitus 2
- exēsor
- exēsus
- << >>
- exed|o, ere; ēdī, ēsum
- Veiksmažodis, netaisyklinga asmenuotė (kaip edo). Skiemenys: LBA (3)
- Susiję: exēsus
- Jokantas 1936
ex-edo, ēdī, ēsum 3 (exēst = exedit, conj. praes. exedint P)
a) suėsti, išėsti, sugraužti, išgraužti †monumenta vetustas exederat; exesis posterioribus partibus versiculorum išdūlėti; exesa rubigine pila; †nec ulla moles est, quam non exedant undae pagraužti.b) trop. graužti, kankinti †animum cogitationibus; *penitus maestas exedit cura medullas; *exedere urbem nefandis odiis sunaikinti.
- Kuzavinis 2007
- exed|o, ere; ēdī, ēsum vt [ex + 2. edo] 1. išė́sti, suė́sti; sugráužti, išgráužti; ◊ tibi omne est ~endum T táu vìską tèks išsrė̃bti, t. y. patìrti;2. prk.1) (su)naikìnti (urbem V; monumenta CR; frūgēs Co);2) (su)gráužti, (iš)kankìnti (aegritūdo C)
- exed|o, ere; ēdī, ēsum vt [ex + 2. edo]