- aduncus
- adūno
- adurgeo
- adūro
- adūsque 1
- adūsque 2
- adussī
- adustio
- adustus
- advectīcius
- advectio
- advecto
- advector
- advectus 1
- advectus 2
- adveho
- advēlo
- advena 1
- advena 2
- advenio
- adventīcius
- advento
- adventor
- adventōrius
- adventus
- adverbero
- adverbiālis
- adverbiāliter
- adverbium
- adverro
- adversāria 1
- adversāria 2
- adversārietās
- adversārius 1
- adversārius 2
- adversātio
- adversātīvus
- adversātor
- adversātrīx
- adversē
- adversim
- adversio
- adversitās
- adversitor
- adverso
- adversor
- adversum 1
- adversum 2
- adversus 1
- adversus 2
- << >>
- advent|us, ūs m
- Daiktavardis, 4 linksniuotė, vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Jokantas 1936
adventus, ūs (gen. ī T) m [advenio]
a) atėjimas, atvykimas, artinimasis nocturnus ad urbem; ad Pompeum noster; apie kariuomenę: in Galliam Caesaris; Gallorum arba Gallicus; legionum; adventibus se offerre pasitikti ateinančius; classis atplaukimas.b) trop. pradžia, atsiradimas ante lucis adventum S prieš auštant; malorum ištikimas nelaimių.
- Kuzavinis 2007
- advent|us, ūs m [advenio] 1. atėjìmas, atvykìmas, pasiródymas (alicūjus C);2. prk.1) pradžià, atsiradìmas, prisiar̃tinimas; ~us lūcis S (sōlis PM) aušrà; ~us vēris H pavãsario pradžià; ~us pedum V žiñgsnių artė́jimas;2) užpuolìmas, įsiveržìmas (hostium C)
- advent|us, ūs m [advenio]