- crēbriter
- crēbrō
- crēbruī
- crēdēns
- crēdibilis
- crēdibiliter
- crēdidī
- crēditor
- crēditrīx
- crēditum
- crēdo
- credra
- crēdulitās
- crēdulus
- cremātio
- crēmātor
- crembalum
- crēmento
- crēmentum
- Cremera
- Cremerēnsis
- cremia
- cremiālis
- cremium
- cremo
- Cremōna
- Cremōnēnsēs
- Cremōnēnsis
- Cremōnis jugum
- cremor
- Cremūtius
- creo
- Creōn
- crepāx
- creper
- creperum
- crepida
- crepidārius
- crepidātus
- crepīdo
- crepidula
- crepitāculum
- crepito
- crepitus
- crepo
- crepundia
- crepusculum
- Crēs
- crēscentia
- crēsco
- << >>
- crem|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: BA (2)
- Sirvydas 1642
-
Akwáwitá. Vinum crematum, vinum igne eliquatum. Ariełka, degtine. - Gorzałká. Crematum. Ariełka.
- Tłam, tła, Lignum ignem latentem fouet, crematur ſine flammis, Smiłgſtu.
- ſpalić co, Cremare, cõburere, exurere. ſudegint.
-
- Jokantas 1936
- cremo 1 sudeginti urbem incendio, corpus; Sulla igni voluit cremari; apie atnašavimą: spolia hostium Jovi victori cremavit L Jupiterio garbei.
- Kuzavinis 2007
- crem|o, āre, āvī, ātum vt (su)dẽginti (aliquid ignī, incendiō CR); corpora ~āre T dẽginti lavónus; in cinerem ~āre PM paver̃sti pelenaĩs