- novīcius 2
- noviēs
- Noviodūnum
- novissimē
- novissimus
- novitās
- noviter
- Novius
- novo
- Novocōmēnsēs
- novum
- Novum cōmum
- novus
- nox
- noxa
- noxāle
- noxia
- noxiōsus
- noxius 1
- noxius 2
- nūbēcula
- nūbēs
- nūbifer
- nūbifugus
- nūbigena
- nūbilārium
- nūbilis
- nūbilōsus
- nūbilum
- nūbilus
- nūbo
- Nūceria
- Nūcerīnī
- Nūcerīnus
- nucētum
- nuceus
- nucicla
- nucifer
- nucifrangibulum
- nucinus
- nucipersicum
- nuciprūnum
- nucleātus
- nucleo
- nucleus
- nucula
- nuculeus
- nūdātio
- nūdipēs
- nūditās
- << >>
- nūbigen|a, ae m, f
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji arba moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBBB (4)
- Jokantas 1936
*nūbigena, ae m [nubes — gigno] debesio sūnus, kentaurų epitetas.
- Kuzavinis 2007
- nūbigen|a, ae m, f [nūbēs + gigno] debesų̃ pagimdýtas, debesų̃ vaĩkas (Centaurī V)