- permingo
- permīrus
- permisceo
- permīsī
- permissio
- permissum
- permissus 1
- permissus 2
- permistio
- permītis
- permitto
- permixtē
- permixtim
- permixtio
- permixtus
- permodestus
- permodicus
- permolestē
- permolestus
- permollis
- permolo
- permōtio
- permōtus
- permoveo
- permulceo
- permultō
- permultum 1
- permultum 2
- permultus
- permundo
- permundus
- permūnio
- permūtābilis
- permūtātim
- permūtātio
- permūto
- perna
- pernecessārius 1
- pernecessārius 2
- pernecesse
- pernego
- perniciābilis
- perniciēs
- perniciōsē
- perniciōsus
- pernīcitās
- pernīciter
- perniger
- pernimium
- pernio
- << >>
- permulc|eo, ēre; mulsī, mulsum
- Veiksmažodis, 2 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
per-mulceo, mulsī, mulsum 2
1) glostyti *aliquem manu; Gallus barbam senatoris permulcens L; *lumina virgā palytėti.2) trop.a) meilintis, pataikauti, nulenkti aliquem; aures maloniai kutenti; sensum voluptate.b) nuraminti, sušvelninti, suminkštinti aliquem; animum alicuius mitibus verbis; iram alicuius L; *pectora dictis.
- Kuzavinis 2007
- permulc|eo, ēre; mulsī, mulsum vt [per + mulceo] 1. (pa)glóstyti (aliquem manū O; barbam L);2. prk.1) teĩkti malonùmą, džiùginti (sēnsum voluptāte C); ~ēre aurēs C malõniai kuténti ausìs;2) (nu)ramìnti, (su)švel̃ninti, (su)mìnkštinti (animum alicūjus mītibus verbīs T)
- permulc|eo, ēre; mulsī, mulsum vt [per + mulceo]