- prōditōrius
- prōditrīx
- prōditus
- prōdius
- prōdīxī
- prōdo
- prōdoceo
- prodromus
- prōdūco
- prōducta
- prōductē
- prōductio
- prōductīvus
- prōductus
- prōdūxī
- proēgmena
- proeliātor
- proelior
- proelium
- Proetides
- Proetus
- profāna
- profānātio
- profānātor
- profāno
- profānum
- profānus 1
- profānus 2
- profātus
- prōfēcī
- profectio
- profectō
- prōfectus 1
- prōfectus 2
- prōfero
- professē
- professio
- professor
- professōrius
- professus
- profēstus
- prōficio
- proficīsco
- proficīscor
- prōficuus
- profiteor
- prōflīgātio
- prōflīgātor
- prōflīgātus
- prōflīgo
- << >>
- profān|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: BLA (3)
- Sirvydas 1642
-
Gwałcę, Violo profano, fædo. Gadinu, iźbiaurinu, paſiliju. - ſprofánowáć, Profanare ſacra, violare, ſacra profana habere. Iźwałkiot dayktus ſzwyntus.
- ſprofanowány, Profanatus, vſu pollutus. Iźwalkiotas, pateptas.
-
- Jokantas 1936
- profāno 1 [profanus] suteršti, prižagti dies festos L, sacra L; trop. išgėdinti.
- Kuzavinis 2007
- profān|o, āre, āvī, ātum vt [1. profānus] 1. išniẽkinti, profanúoti (sacra L);2. prk.1) žẽminti, ter̃šti (nōmen alicūjus Q);2) atskleĩsti (sēcrēta Ap)
- profān|o, āre, āvī, ātum vt [1. profānus]