- aegritūdo
- aegror
- aegrōtātio
- aegrōto
- aegrōtus 1
- aegrōtus 2
- Aegyptiī
- Aegyptius
- Aegyptus
- Aeliānus
- aelinos
- Aelius 1
- Aelius 2
- Aëllō
- Aemiliāna
- Aemiliānus
- Aemilius 1
- Aemilius 2
- aemula
- aemulāmentum
- aemulātio
- aemulātor
- aemulātus
- aemulo
- aemulor
- aemulus 1
- aemulus 2
- aēna
- Aenāria
- aēnātor
- Aenēa
- Aeneadae
- Aeneadēs
- Aenēās
- Aenēātēs
- aēneātor
- Aenēis
- Aenēius
- aēneum
- aēneus
- Aenīa
- Aeniānes
- Aenidae
- Aenīdēs
- aenigma
- aenigmāticē
- aenigmāticus
- aenigmatista
- Aeniī
- aēnipēs
- << >>
- 1. aemul|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LBB (3)
- Jokantas 1936
aemulus 3
a) besivaržąs, besirungiąs, einąs lenktynių, besistengiąs susilyginti su kuo arba pasiekti ką *aemula lingua; aemulus laudis ir laudi trokštąs garbės; klasikų tik subst. aemulus, ī m lenktynininkas, konkurentas mearum laudum; Hannibal aemulus itinerum Herculis L.b) pavydus, pavyduliaująs aemula senectus; subst: -us, ī m ir -a, ae f pavydninkas, konkurentas Carthago, aemula imperii Romani S.c) = par lygus †summis oratoribus; *tibia tubae aemula.
- Kuzavinis 2007
- 1. aemul|us, a, um adj. 1. lenktyniáujantis, rungtyniáujantis, besivar̃žantis C, VP;2. sẽkantis, mė́gdžiojantis; ars ~a nātūrae Ap gam̃tą mė́gdžiojantis mẽnas;3. síekiantis; ~us laudis C síekiantis garbė̃s;4. nenusiléidžiantis, prilýgstantis, lýgus, lygiaver̃tis; tībia tubae ~a H fleità nenusiléidžia trimìtui; Caesar summīs ōrātōribus ~us T Cèzaris prilýgsta didžiáusiems orãtoriams;5. pavyduliáujantis, pavydùs (senectūs V)
- 1. aemul|us, a, um adj.