- ambulātiuncula
 - ambulātor
 - ambulātōrius
 - ambulātrīx
 - ambulo
 - Amburbia
 - amburbium
 - ambūro
 - ambustio
 - ambustulātus
 - ambustum
 - ambustus
 - amellus
 - āmēn
 - Amenānus
 - āmendo
 - āmēns
 - āmentātio
 - āmentātus
 - āmentia
 - āmento
 - āmentum
 - Ameria
 - Amerīnī
 - Amerīnus
 - Ameriola
 - ames
 - Amēstratīnī
 - Amēstratīnus
 - Amēstratus
 - amethystinus
 - amethystus
 - āmfrāctus
 - amiantus
 - amīca
 - amīcālis
 - amīcē
 - amicīmen
 - amicio
 - amīciter
 - amīcitia
 - amīcitiēs
 - amīco
 - amictōrium
 - amictus 1
 - amictus 2
 - amicuī
 - amīcula
 - amiculum
 - amīculus
 - amīcus 1
 - amīcus 2
 - āmigro
 - Aminaea
 - Aminaeus
 - Amīsēnī
 - āmīsī
 - Amīsia
 - amissa
 - āmissibilis
 - āmissio
 - āmissus 1
 - āmissus 2
 - Amīsum
 - Amīsus
 - amita
 - Amiternīnī
 - Amiternīnus
 - Amiternum
 - Amiternus
 - amitīnae
 - amitīnī
 - amitīnus
 - āmitto
 - amīxī
 - amment-
 - Ammiānus Mārcellīnus
 - Ammōn
 - Ammonītae
 - amnēstia
 - amnicola
 - amniculus
 - amnicus
 - amnigena
 - amnis
 - amo
 - āmodo
 - amoebaeus
 - amoena
 - amoenē
 - amoenitās
 - amoeniter
 - amoeno
 - amoenus
 - amol-
 - āmōlior
 - āmōlītio
 - amōmum
 - Amōn
 - amor
 - Amor
 - amōrābundus
 - >>
 
- 1. amīc|us, a, um
 - Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: BLB (3)
 
- Jokantas 1936
 
 amīcus 3 su comp. ir sup. (adv. -ē ir P -citer) draugiškas, bičiuliškas, palankus alicui, alicui rei; senatus amicior tuis laudibus esse non potuit; homo mihi amicissimus; pepercit homini amico et necessario; amicum est mihi man malonu, man patinka; *per amica silentia lunae mėnuliui maloniai šviečiant nakties tylumoje; subst. a) amīcus, ī m draugas, bičiulis socius atque a. populi Romani; amicissimus meus mano geriausias draugas; †cohors amicorum asmeninė sargyba; dem. amīculus, ī m mielas draugužis.b) amīca, ae f draugė, bičiulė; dem. amīcula, ae f miela draugužė.
- Kuzavinis 2007
 - 1. amīc|us, a, um adj. [amo] (comp. ~ior C, sup. ~issimus C) 1. draũgiškas, bičiùliškas (homo C); ìštikimas (praesidium Cs);2. palankùs, patogùs, tiñkamas (ventus O);3. malonùs, míelas; ~um est mihi H mán malonù
 
- 1. amīc|us, a, um adj. [amo] (comp. ~ior C, sup. ~issimus C) 
 
