- aureus 2
- aurichalcum
- auricilla
- auricomus
- auricula
- auriculāris
- auriculārium
- auriculārius 1
- auriculārius 2
- aurifer
- aurifex
- aurificīna
- aurifico
- aurifodīna
- aurīga
- Aurīga
- aurīgārius
- aurīgātio
- aurigena
- auriger
- aurīgo
- aurīgor
- aurilegulus
- auripigmentum
- auris
- auriscalpium
- aurītulus
- aurītus
- auro
- Aurōra
- aurōra
- aurōsus
- aurūgino
- aurūginōsus
- aurūgo
- aurum
- Aurunca
- Auruncī
- Auruncus
- Auscī
- ausculor
- auscultātio
- auscultātor
- auscultātus
- ausculto
- ausculum
- Ausētānī
- ausī
- ausim
- Ausona
- << >>
- aur|is, is f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (mišrusis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)
- Sirvydas 1642
-
Auditor Biſkupi. A libellis, à reſponſis, ab aure, à memoria. Kłauſitoias, Atſákitoias, atráśitoias, nuog io kitiemus.
-
Głuchy, Surdus, captus auribus, ſenſu audiendi carens. Kurćias, negirdźius, nutrinktas.
-
Náſtorzyć, Arrigere, erigere, ſurrigere, aures. Pakielt, paſtatit auſis.
-
Niedoſłyſzę, Parùm auribus audio. Nedagirdźiu.
-
Obija ſię głos o vſzy, Circumſonant aures clamoribus, vox aures verberat. Atſiliepia balſas auſiſe.
-
Obija ſię głos o vſzy, Circumſonant aures clamoribus, vox aures verberat. Atſiliepia balſas auſiſe.
-
Przeraźam, percello, perſtringo aures, &c. perſmegiu.
-
Vcho, Auris, auricula, Auſis.
-
Zagłuſzam kogo, Obſtrepo alicui, obtundo aures alicuius, Nutrinkiu.
-
- Jokantas 1936
auris, is f
a) ausis aures erigere; auribus accpere, percipere; venit, pervenit, accidit aliquid ad aures alicuius.b) trop.α) ausis, klusa aures dare, admovere alicui maloniai išklausyti ko; aures teretes, tritae (pratusi), acutae; multitudinis aures skonis.β) klausytojas *plures tibi sol admoverit aures H.
- Kuzavinis 2007
- aur|is, is f 1. ausìs (dextra, sinistra PJ); ~is īma PM lezgẽlis, ausiẽs spenẽlis; ~es dare (praebēre, adhibēre) C, PM atidžiaĩ klausýti; ~es ērigere C pastatýti ausìs, suklùsti; ~ibus accipere Pl išklausýti; ◊ ~em vellere alicuī V įgnýbti kám į̃ aũsį, t. y. primiñti apiẽ ką̃ nórs; dēmittere ~ēs H nuléisti ausìs, t. y. nebesidomė́ti, nusivìlti;2. prk.1) klausà, aũsys; ~ēs trītae C išlavė́jusi klausà, gẽros aũsys;2) klausýtojas; ~ēs ērudītae C išprùsę klausýtojai;3) (arklo) verstuvė̃ V
- aur|is, is f