- coccinum
- coccinus
- coccum
- coccus
- coccȳx
- cocētum
- cochlea
- cochlear
- cochleāre
- cochleāris
- cocibilis
- cōcio
- coclea
- coclear
- cocles
- Cocles
- coco
- cocta
- coctibilis
- coctilis
- coctio
- coctor
- coctūra
- coctus
- coculum
- cocus
- Cōcȳtius
- Cōcȳtus
- cōda
- Codanus sinus
- Cōdēta
- cōdex
- cōdicārius
- cōdicillus
- Codrus
- coēgī
- coel-
- Coelē
- Coelēsyria
- coemētērium
- coëmo
- coēmptio
- coēmptiōnālis
- coēmptor
- coēmptus
- coen-
- coenobiarcha
- coenobium
- coëo
- coepī
- coepio
- coepto
- coeptum
- coeptus
- coërceo
- coërcitio
- coërcitor
- coërcitus
- coërcui
- coetus
- Coeus
- coëxercito
- coëxsisto
- cōgitābilis
- cōgitābundus
- cōgitāmen
- cōgitāmentum
- cōgitātē
- cōgitātim
- cōgitātio
- cōgitātō
- cōgitātum
- cōgitātus
- cōgito
- cōgnātio
- cōgnātus 1
- cōgnātus 2
- cōgnitio
- cōgnitor
- cōgnitūra
- cōgnitus 1
- cōgnitus 2
- cōgnōbilis
- cōgnōmen
- cōgnōmentum
- cōgnōminis
- cōgnōmino
- cōgnōscēns
- cōgnōscibilis
- cōgnōsco
- cōgo
- cohaerentia
- cohaereo
- cohaerēsco
- cohaesī
- cohaesus
- cohērēs
- cohibeo
- cohibilis
- cohibiliter
- cohibitio
- >>
- coep|io, ere
- Veiksmažodis, mišrioji asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Susiję: coepī
- Jokantas 1936
 coepī, coeptum, coepisse 3, perf. veiksmažodžiui incipio (senov. ir praes. coepio P, coepiat P, coepere P, coeperet T) aš pradėjau, aš ėmiau a) trans. Romanos coepturos bellum; id, quod coepi; bellum cum Antiocho coeptum L pradėtas; †horti a Lucullo coepti įveisti; su inf.: Ciceronas ir Cezaris aktyvinį inf. riša su coepi, pasyvinį su coeptus sum; coepi observare; notum esse coepit; sumptuosa fieri funera coeperunt; lapides iaci coepti sunt; ita cum Syphace Romanis amicitia coepta est; loqui est coeptum; subst. coeptum, ī n pradėtas arba sumanytas darbas, sumanymas, pasiryžimas *audacia coepta.b) intr. prasidėti ubi dies coepit S; seditiones coeperunt; equestris pugna coepit L. coepī, coeptum, coepisse 3, perf. veiksmažodžiui incipio (senov. ir praes. coepio P, coepiat P, coepere P, coeperet T) aš pradėjau, aš ėmiau a) trans. Romanos coepturos bellum; id, quod coepi; bellum cum Antiocho coeptum L pradėtas; †horti a Lucullo coepti įveisti; su inf.: Ciceronas ir Cezaris aktyvinį inf. riša su coepi, pasyvinį su coeptus sum; coepi observare; notum esse coepit; sumptuosa fieri funera coeperunt; lapides iaci coepti sunt; ita cum Syphace Romanis amicitia coepta est; loqui est coeptum; subst. coeptum, ī n pradėtas arba sumanytas darbas, sumanymas, pasiryžimas *audacia coepta.b) intr. prasidėti ubi dies coepit S; seditiones coeperunt; equestris pugna coepit L.
 
