- coemētērium
- coëmo
- coēmptio
- coēmptiōnālis
- coēmptor
- coēmptus
- coen-
- coenobiarcha
- coenobium
- coëo
- coepī
- coepio
- coepto
- coeptum
- coeptus
- coërceo
- coërcitio
- coërcitor
- coërcitus
- coërcui
- coetus
- Coeus
- coëxercito
- coëxsisto
- cōgitābilis
- cōgitābundus
- cōgitāmen
- cōgitāmentum
- cōgitātē
- cōgitātim
- cōgitātio
- cōgitātō
- cōgitātum
- cōgitātus
- cōgito
- cōgnātio
- cōgnātus 1
- cōgnātus 2
- cōgnitio
- cōgnitor
- cōgnitūra
- cōgnitus 1
- cōgnitus 2
- cōgnōbilis
- cōgnōmen
- cōgnōmentum
- cōgnōminis
- cōgnōmino
- cōgnōscēns
- cōgnōscibilis
- cōgnōsco
- cōgo
- cohaerentia
- cohaereo
- cohaerēsco
- cohaesī
- cohaesus
- cohērēs
- cohibeo
- cohibilis
- cohibiliter
- cohibitio
- cohonesto
- cohorrēsco
- cohors
- cohortātio
- cohorticula
- cohortor
- cohūmido
- Cōī
- coincidentia
- coinquinātio
- coinquino
- coinquio
- coinquo
- coitio
- coitus 1
- coitus 2
- col-
- cōlaepium
- colaphizo
- colaphus
- colātus
- Colchī
- Colchicus
- Colchis 1
- Colchis 2
- Colchus
- cōlēfium
- colēns 1
- colēns 2
- cōleus
- cōliacus
- cōliculus
- cōlicus
- colla
- collabefacto
- collabefīo
- collābor
- collabōro
- collacerātus
- >>
- cōgnōsc|o, ere; gnōvī, gnitum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: cōgnitus 1; cōgnōscēns
- Sirvydas 1642
-
Obeznać ſię gdźie, Cognoſcere & viciſim cognoſci, aſſueſcere domeſticis, Apſipaźint.
-
Obeznać ſię gdźie, Cognoſcere & viciſim cognoſci, aſſueſcere domeſticis, Apſipaźint.
-
poznawam co, Cognoſco, agnoſco, Paźiſtu.
-
przyznawam ſię, do czego, Cognoſco, confiteor. priſipaźiſtu.
-
Wyrozumiewam co z kogo, Diſco ex aliquo, intelligo, cognoſco, Iſztiru.
-
znam co, Noſco, noui, cognoſco. Paźiſtu.
-
zrozumiewam co, Sentio, percipio, cognoſco aliquid, Iſzmanau.
-
- Jokantas 1936
cō-gnōsco, gnōvī, gnitum 3 (sync. cognosti, cognostis, cognoris, cognorit; cognoram, cognoro, cognossem, cognossent; *cognosse) [cnf. γιγνώσκω, γνώσκω]
a) pažinti, susipažinti novum regem, urbem, regiones; virtutem alicuius diligentiamque; Platonem †erunt, ut Pythagoreos cognosceret, in Italiam venisse; su acc. dupl. aliquem fortem kaipo drąsų; eum magnae auctoritatis cognovit kaipo didelio autoriteto vyrą; aliquem egregia virtute; aliquid ex aliqua re; id a Gallicis armis.b) pažinti seniau matytą asmenį ar daiktą †ilium; quam (disputationem) legens te ipse cognosces; manum suam; cum eum Syracusis centum cives cognoscerent.c) patirti, pastebėti ex multis de hostium adventu; aliquid ab, ex aliquo, per aliquem; su acc. c. inf. montem teneri; su neties. kl.; su abl. abs. cognito vivere Ptolomeum L patyrus, kad; cognitum est su acc. c. inf. pripažinta, kad.d)α) patirti, ištirti qualis sit natura montis; quae in Gallia gererentur; causam dalyką; de eorum postulatis.β) raštą ar autorių skaityti, studijuoti librum, litteras, orationes alicuius, Demosthenem totum. Ptc. cōgnitus 3 su *comp. ir *sup. kaipo adj. žinomas, ištirtas homo virtute cognitā: *tibi haec esse cognitissima.
- Kuzavinis 2007
- cōgnōsc|o, ere; gnōvī, gnitum vt [co + gnōsco] 1. susipažìnti; pažìnti; ~ere mōrem hostium S susipažìnti sù príešų pãpročiu; quem ipse cognōvī C kurį̃ àš pàts pažį́stu;2. filos. pažìnti, suvókti; fēlīx, quī potuit rērum ~ere causās V laimìngas, kàs galė́jo suvókti daiktų̃ ẽsmę;3. atpažìnti; cum eum cīvēs Rōmānī ~erent C kaĩ jį̃ atpažìno Ròmos piliẽčiai;4. patìrti; pastebė́ti; ištìrti; kar. išžvalgýti (regiōnēs Cs);5. jur. tárdyti, tìrti (causam C);6. skaitýti, studijúoti (librum, ōrātiōnēs alicūjus C)
- cōgnōsc|o, ere; gnōvī, gnitum vt [co + gnōsco]