- concino
- concio 1
- cōncio 2
- concipilo
- concipio
- concipulo
- concīsē
- concīsio
- concīsūra
- concīsus
- concitātē
- concitātio
- concitātor
- concitātrīx
- concitātus 1
- concitātus 2
- concito
- concitor
- concitus
- concīvī
- conclāmātio
- conclāmito
- conclāmo
- conclāve
- conclāvium
- conclūdo
- conclūsē
- conclūsī
- conclūsio
- conclūsiuncula
- conclūsūra
- conclūsus
- concoctio
- concoctus
- concolor
- concoquo
- concordābilis
- concordātio
- concordia
- Concordia
- concorditer
- concordo
- concors
- concoxī
- concrasso
- concrēbrēsco
- concrēdo
- concremātio
- concrēmentum
- concremo
- concreo
- concrepo
- concrēscentia
- concrēsco
- concrētio
- concrētus 1
- concrētus 2
- concrēvī
- concrīminor
- concubīna
- concubīnātus
- concubīnus
- concubitus
- concubium
- concubius
- concubo
- concubuī
- concucurrī
- conculcātio
- conculco
- concumbo
- concupiī
- concupīscēns
- concupīscentia
- concupīscentiālis
- concupīscibilis
- concupīscibilitās
- concupīsco
- concupītor
- concupītus
- concupīvī
- concūro
- concurro
- concursātio
- concursātor
- concursio
- concurso
- concursus
- concussī
- concussio
- concussus
- concustōdio
- concutio
- condalium
- condecet
- condecoro
- condemnābilis
- condemnātio
- condemnātor
- condemno
- condēnsātio
- >>
- concre|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Kuzavinis 2007
- concre|o, āre, āvī, ātum vt [con + creo] kartù sukùrti; ~ātus Vlg, AG kartù sukùrtas