- conclūsūra
- conclūsus
- concoctio
- concoctus
- concolor
- concoquo
- concordābilis
- concordātio
- concordia
- Concordia
- concorditer
- concordo
- concors
- concoxī
- concrasso
- concrēbrēsco
- concrēdo
- concremātio
- concrēmentum
- concremo
- concreo
- concrepo
- concrēscentia
- concrēsco
- concrētio
- concrētus 1
- concrētus 2
- concrēvī
- concrīminor
- concubīna
- concubīnātus
- concubīnus
- concubitus
- concubium
- concubius
- concubo
- concubuī
- concucurrī
- conculcātio
- conculco
- concumbo
- concupiī
- concupīscēns
- concupīscentia
- concupīscentiālis
- concupīscibilis
- concupīscibilitās
- concupīsco
- concupītor
- concupītus
- << >>
- concrēti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Sirvydas 1642
-
zraſtanie ſię, zrośnienie, Concretus us, concretio. Suaugimas.
-
- Jokantas 1936
- concrētio, ōnis f [concresco] sukibimas, sutirštėjimas, sustingimas corporum; trop. medžiaga, materija mens segregata ab omni concretione mortali.
- Kuzavinis 2007
- concrēti|o, ōnis f [concrēsco] 1. suaugìmas, sukibìmas (indīviduōrum corporum C);2. sutirštė́jimas, sukietė́jimas, sustingìmas C;3. prk. mẽdžiaga, matèrija C
- concrēti|o, ōnis f [concrēsco]