- concremo
- concreo
- concrepo
- concrēscentia
- concrēsco
- concrētio
- concrētus 1
- concrētus 2
- concrēvī
- concrīminor
- concubīna
- concubīnātus
- concubīnus
- concubitus
- concubium
- concubius
- concubo
- concubuī
- concucurrī
- conculcātio
- conculco
- concumbo
- concupiī
- concupīscēns
- concupīscentia
- concupīscentiālis
- concupīscibilis
- concupīscibilitās
- concupīsco
- concupītor
- concupītus
- concupīvī
- concūro
- concurro
- concursātio
- concursātor
- concursio
- concurso
- concursus
- concussī
- concussio
- concussus
- concustōdio
- concutio
- condalium
- condecet
- condecoro
- condemnābilis
- condemnātio
- condemnātor
- condemno
- condēnsātio
- condēnseo
- condēnsitās
- condēnso
- condēnsus
- condēscendo
- condēscēnsio
- condicio
- condiciōnālis
- condiciōnāliter
- condīco
- condictīcius
- condictio
- condictum
- condictus
- condidī
- condidicī
- condīgnē
- condīgnus
- condīmentārius 1
- condīmentārius 2
- condīmentum
- condio
- condīscipula
- condīscipulātus
- condīscipulus
- condīsco
- condītāneus
- condītio 1
- conditio 2
- conditio 3
- conditīvum
- conditor
- conditōrium
- conditrīx
- condītūra 1
- conditūra 2
- condītus 1
- conditus 2
- conditus 3
- condīxī
- condo
- condocefacio
- condoceo
- condoleo
- condolēsco
- condōnātio
- condōno
- condormio
- condormīsco
- >>
- condemn|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Jokantas 1936
con-demno 1 [damno]
a) apie teisėją: nuteisti, pasmerkti aliquem innocentem; su gen. kaltybes: aliquem iniuriarum, ambitūs, maiestatis; su de: de vi, de pecuniis repetundis; su abl. : eo crimine; su gen. bausmės: capitis aliquem c. nuteisti ką mirti; su abl. : quadruplo; aliquem denis milibus aeris L.b) apie kaltintoją: pasiekti nuteisimo aliquem per iudicem; uno hoc crimine, furti.c) trop. rasti kaltu, peikti factum alicuius; aliquem inertiae už neveiklumą; iniquitatis.
- Kuzavinis 2007
- condemn|o, āre, āvī, ātum vt [con + damno] 1. pasmer̃kti (aliquem injūriārum C); nuteĩsti; ~āre aliquem capitis C (capite Su) nuteĩsti ką̃ mir̃ti;2. prk.1) (ap)káltinti (aliquem crīmine C);2) (iš)peĩkti (factum alicūjus C); prikìšti; ~āre aliquem inertiae C prikìšti kám neveiklùmą
- condemn|o, āre, āvī, ātum vt [con + damno]