- cōnfūsē
- cōnfūsim
- cōnfūsio
- cōnfūsus
- cōnfūtātio
- cōnfūtātor
- cōnfūto
- cōnfutuo
- cong-
- congarrio
- congaudeo
- congelāsco
- congelātio
- congelo
- congeminātio
- congemino
- congemo
- congenitus
- conger
- congeriēs
- congero
- congessī
- congestīcius
- congestio
- congestus 1
- congestus 2
- congiālis
- congiārium
- congiārius
- congius
- conglacio
- conglīsco
- conglobātim
- conglobātio
- conglobo
- conglomerātio
- conglomero
- conglūtinātio
- conglūtino
- congrātulātio
- congrātulor
- congredior
- congregābilis
- congregātio
- congregātor
- congrego
- congressio
- congressus 1
- congressus 2
- congruēns
- congruenter
- congruentia
- congruo
- congruus
- conjicio
- conjēcī
- conjectātio
- conjectio
- conjecto
- conjector
- conjectōriē
- conjectrīx
- conjectūra
- conjectūrālis
- conjectus 1
- conjectus 2
- cōnifer
- cōniger
- conisco
- cōnītor
- conjuga
- conjugālis
- conjugātio
- conjugiālis
- conjugium
- conjugo
- conjugus
- conjūnctē
- conjūnctim
- conjūnctio
- conjūnctīvus
- conjūnctum
- conjūnctus
- conjungo
- conjūnx
- conjūnxī
- conjūrātio
- conjūrātus 1
- conjūrātus 2
- conjūro
- conjux
- cōnīventia
- cōnīveo
- cōnīxus
- conl-
- conm-
- conne-
- connītor
- connīveo
- connūb-
- connumero
- >>
- congruenter
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBLB (4)
- Sirvydas 1642
-
przyzwoićie, Competenter, conuenienter, congruenter. priderunćiey.
-
- Jokantas 1936
- congruēns, entis (adv. -enter) [ptc. iš congruo] a) sutinkąs su kuo, tinkąs kam, atatinkąs alicui rei, cum aliqua re; vita congruens cum disciplina; cum illis re congruentes, genere dicendi differentes.b) sutinkąs pats su savim, sutartinis, proporcionalus, harmoningas clamor; †ceteris membris usque ad imos pedes aequalis et c; concentus concors et congruens.
- Kuzavinis 2007
- congruenter adv. [congruēns] tiñkamai, deramaĩ C