- conjicio
- conjēcī
- conjectātio
- conjectio
- conjecto
- conjector
- conjectōriē
- conjectrīx
- conjectūra
- conjectūrālis
- conjectus 1
- conjectus 2
- cōnifer
- cōniger
- conisco
- cōnītor
- conjuga
- conjugālis
- conjugātio
- conjugiālis
- conjugium
- conjugo
- conjugus
- conjūnctē
- conjūnctim
- conjūnctio
- conjūnctīvus
- conjūnctum
- conjūnctus
- conjungo
- conjūnx
- conjūnxī
- conjūrātio
- conjūrātus 1
- conjūrātus 2
- conjūro
- conjux
- cōnīventia
- cōnīveo
- cōnīxus
- conl-
- conm-
- conne-
- connītor
- connīveo
- connūb-
- connumero
- Conōn
- cōnōpeum
- cōnōpium
- << >>
- conjūnctim
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Ogołem, Generatim, in commune, vniuersè, coniunctim, aceruatim. Obełnas. - Poſpołu, weſpoł, Simul, pariter, vnâ, coniunctim. Draugie.
- Raz poraz, Bis, ter, quater, coniunctim, vel iunctim, kartas po
kartn[karto]
-
- Jokantas 1936
- coniūnctim adv. [coniungo] bendrai.
- Kuzavinis 2007
- conjūnctim adv. [conjungo] kartù, draugè L, C