- cōnspectus 1
- cōnspectus 2
- cōnspergo
- cōnspersus
- cōnspēxī
- cōnspicābilis
- cōnspiciendus
- cōnspicillum
- cōnspicio
- cōnspicor
- cōnspicuum
- cōnspicuus
- cōnspīrātē
- cōnspīrātio
- cōnspīrātus 1
- cōnspīrātus 2
- cōnspīro 1
- cōnspīro 2
- cōnspisso
- cōnspondeo
- cōnspōnsor
- cōnspōnsus
- cōnspuo
- cōnspurco
- cōnspūto
- cōnspūtus
- cōnstabilio
- cōnstāns
- Cōnstāns
- cōnstanter
- cōnstantia
- Cōnstantīnopolis
- Cōnstantīnus
- Cōnstantius
- cōnstat
- cōnstātūrus
- cōnstēllātio
- cōnsternātio
- cōnsterno 1
- cōnsterno 2
- cōnstīpātio
- cōnstīpo
- cōnstitī
- cōnstitio
- cōnstituo
- cōnstitūtio
- cōnstitūtor
- cōnstitūtum
- cōnstitūtus
- cōnsto
- << >>
- cōnspūt|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Sirvydas 1642
-
pluię ná co, Conſpuo, conſputo, aſpergo ſputo, inſpuo alicui. Spiau-iu vnt ko.
-
- Jokantas 1936
- cōn-spūto 1 [frequent. iš conspuo] spjaudyti ant ko aliquem.
- Kuzavinis 2007
- cōnspūt|o, āre, āvī, ātum vt [fre. iš cōnspuo] apspjáudyti (aliquem C)