- convīcium
 - convictio 1
 - convīctio 2
 - convictīvus
 - convīctor
 - convictus 1
 - convīctus 2
 - convīctus 3
 - convigilo
 - convinco
 - convīso
 - convīva
 - convīvālis
 - convīvātor
 - convīvium
 - convīvo 1
 - convīvo 2
 - convīvor
 - convīxī
 - convocātio
 - convoco
 - convolo
 - convolūtus
 - convolvo
 - convolvulus
 - convomo
 - convorro
 - convorto
 - convulnero
 - convulsī
 - convulsio
 - convulsus
 - cooperātio
 - cooperātīvus
 - cooperātor
 - cooperculum
 - cooperīmentum
 - cooperio
 - cooperor
 - coopertorium
 - coopertus
 - cooperuī
 - cooptātio
 - coopto
 - coorior
 - Coōs
 - cōpa
 - cōpia
 - Cōpia
 - cōpiolae
 - cōpiōsē
 - cōpiōsus
 - cōpis 1
 - copis 2
 - cōpo
 - cōpto
 - cōpula
 - cōpulātio
 - cōpulātīvus
 - cōpulātus
 - cōpulo
 - coqua
 - coquibilis
 - coquīna
 - coquīnāria
 - coquīnāris
 - coquīnārius 1
 - coquīnārius 2
 - coquīnātōrius
 - coquīno
 - coquīnus
 - coquitātio
 - coquito
 - coquo
 - coquulum
 - coquulus
 - coquus
 - cor
 - cor-
 - Cora
 - coracino
 - coracinus 1
 - coracīnus 2
 - coralium
 - Corallī
 - corallium
 - cōram 1
 - cōram 2
 - Corānī
 - Corānus
 - corax
 - Corax
 - Corbio
 - corbis
 - corbīta
 - corbula
 - corcodīlus
 - corculum
 - Corcȳra
 - Corcȳraeī
 - Corcȳraeus
 - >>
 
- cōpiōs|ē
 - Prieveiksmis. Skiemenys: LBLL (4)
 
- Jokantas 1936
 
 cōpiōsus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [copia] a) daug turįs išteklių, turtingas, gausus, apstus, pasiturįs homines, mulier; patrimonium amplum et c.; oppidum copiosissimum; c. aliqua re arba ab aliqua re.b) trop. kalbus, iškalbingas, turiningas orator, oratio; homo c. ad dicendum, in dicendo; copiose dicere de aliqua re plačiai.
- Kuzavinis 2007
 - cōpiōs|ē adv. [cōpiōsus] (comp. ~ius Ce, sup. ~issimē PM) 1. gaũsiai, apsčiaĩ C;2. prk. turinìngai; iškalbìngai; išsamiaĩ, smùlkiai C, Q
 
- cōpiōs|ē adv. [cōpiōsus] (comp. ~ius Ce, sup. ~issimē PM) 
 
