- convorro
- convorto
- convulnero
- convulsī
- convulsio
- convulsus
- cooperātio
- cooperātīvus
- cooperātor
- cooperculum
- cooperīmentum
- cooperio
- cooperor
- coopertorium
- coopertus
- cooperuī
- cooptātio
- coopto
- coorior
- Coōs
- cōpa
- cōpia
- Cōpia
- cōpiolae
- cōpiōsē
- cōpiōsus
- cōpis 1
- copis 2
- cōpo
- cōpto
- cōpula
- cōpulātio
- cōpulātīvus
- cōpulātus
- cōpulo
- coqua
- coquibilis
- coquīna
- coquīnāria
- coquīnāris
- coquīnārius 1
- coquīnārius 2
- coquīnātōrius
- coquīno
- coquīnus
- coquitātio
- coquito
- coquo
- coquulum
- coquulus
- << >>
- cōpiōs|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBLL (4)
- Jokantas 1936
cōpiōsus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [copia]
a) daug turįs išteklių, turtingas, gausus, apstus, pasiturįs homines, mulier; patrimonium amplum et c.; oppidum copiosissimum; c. aliqua re arba ab aliqua re.b) trop. kalbus, iškalbingas, turiningas orator, oratio; homo c. ad dicendum, in dicendo; copiose dicere de aliqua re plačiai.
- Kuzavinis 2007
- cōpiōs|ē adv. [cōpiōsus] (comp. ~ius Ce, sup. ~issimē PM) 1. gaũsiai, apsčiaĩ C;2. prk. turinìngai; iškalbìngai; išsamiaĩ, smùlkiai C, Q
- cōpiōs|ē adv. [cōpiōsus] (comp. ~ius Ce, sup. ~issimē PM)