- dīluvio 2
- dīluvium
- dīlūxī
- dīmachae
- dīmadēsco
- dīmāno
- dīmēnsio
- dīmēnsor
- dīmēnsum
- dīmēnsus
- dimeter
- dīmētiēns
- dīmētior
- dīmēto
- dīmētor
- dīmicātio
- dīmico
- dīmidia
- dīmidiātio
- dīmidiātus
- dīmidietās
- dīmidio
- dīmidium
- dīmidius
- dīminuo
- dīminūt-
- dīminūtio
- dīminūtus
- dīmīsī
- dīmissio
- dīmissor
- dīmissōrius
- dīmissus
- dīmitto
- dīmoveo
- Dīnarchus
- Dindyma
- Dindymēnē
- Dindymus
- Dīno
- Dīnocratēs
- Dīnōn
- dīnōsco
- dīnoto
- dīnumerābilis
- dīnumerātio
- dīnumerātor
- dīnumero
- dinummium
- Dio
- << >>
- dīminu|o, ere; minuī, minūtum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Susiję: dīminūtus
- Sirvydas 1642
-
Poniewaźam kogo, Diminuere, derogare de auctoritate alicuius aliquid. Papeykiu. - Vmnieyſzam czego, Diminuo, extenuo, ſubtraho, Numaźinu.
- vtargowáć co, Licitando diminuere pretium à venditore poſtulatum, ad minus pretium deducere venditorem. Nutraukt ku pardaweiuy, prekawimy.
-
- Jokantas 1936
- dī-minuo, minuī, minūtum 3 perskelti alicui caput.
- Kuzavinis 2007
- dīminu|o, ere; minuī, minūtum vt [dis + minuo] (su)smùlkinti; (su)skáldyti, pérskelti (caput alicuī Pl)