dīripio

dīrip|io, ere; ripuī, reptum
Veiksmažodis, mišrioji asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
Susiję: dīreptus 1

Sirvydas 1642
- płondruię co, Diripio, ſpolio, vexo vrbem, infeſtum reddo agrum latrocinijs, płeſzau, iźweźiu.
- Rozchwyćić co. Diripere aliquid, Iźtraukinet.
- Rozrywam, Diripio, dirimo, diſrũpo, Sutraukau, pertraukiu.
- wyłupuię ſkrzynię. Expilo, effringo diripio, depeculor. iźpłeśiu.

Daukantas 1838
- Diripio, is, ripui, reptum, ripere, sudarkau, dakanoiù, plieszù pustiiu, sùardau.

Jokantas 1936
- dī-ripio, ripuī, reptum 3 [dis-rapio]
  a) plėšyti, draskyti *aliquem; *membra manibus nefandis; †venti diripiunt fretum; yp. plėšyti, draskyti į visas puses: differor, distrahor, diripior P; *diripiunt viscera nostra ferae.
  
  b) trop. (nu)siaubti, plėšti, grobti, novyti Eburones, socios, oppidum, domum, bona alicuius, naves; magnum numerum frumenti commeatusque; res ex tota Asia direptae.
  
  c) nuplėšti, išplėšti, nutraukti †ex capite regni insigne; vestem a pectore; *arma militibus direpta.

Kuzavinis 2007
- dīrip|io, ere; ripuī, reptum vt [dis + rapio]
  1. (su)plė́šyti, (su)draskýti (aliquem O; membra O);
  
  2. nuplė́šti, nutráukti (ā pectore vestem O);
  
  3. ištráukti (ēnsem vāgīnā T);
  
  4. apiplė́šti (prōvinciās C; castra L); pagróbti (arma H)