- diribitor
- diribitōrium
- dīrigēsco
- dīrigo
- dirimo
- dīripio
- dīritās
- dīrīvo
- dīrumpo
- dīruo
- dīrūpī
- dīruptio
- dīruptus
- dīrus
- Dīs
- dīs 1
- dīs 2
- dis-
- discalceātus
- discalceo
- discapēdino
- discarico
- discaveo
- discēdo
- dīscēns
- dīscentia
- disceptātio
- disceptātor
- disceptātrīx
- discepto
- discernenter
- discernibilis
- discerniculum
- discerno
- discerpo
- discerptim
- discerptio
- discerptus
- discertātio
- discerto
- discessī
- discessio
- discessus 1
- discessus 2
- dīscibilis
- discidī 1
- discīdī 2
- discidium
- discīdo
- discīnctus
- << >>
- dīsc|ēns, entis m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (tipas su -nt-), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LL (2)
- Jokantas 1936
dīsco, didicī 3 mokytis, tyrinėti litteras Graecas Athenis; ius civile; litteras apud aliquem; *virtutem ex patre; causam susipažinti (apie advokatą); palaestram daryti gimnastikos pratimus; fidibus mokytis skambinti stygų instrumentu; *haec ubi rex didicit patirti; su inf. saltare; su acc c. inf.; su neties. kl.; subst. discentēs, ium m L mokiniai.
- Kuzavinis 2007
- dīsc|ēns, entis m [dīsco] moksleĩvis L