dōlium

dōli|um, ī n
Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LBB (3)

Sirvydas 1642
- Beczká. Dolium. Baczka.
- Kufá, Dolium, culeus, vas vinarium, Sudas wino.
- Fáſá. Dolium. Stowinićia.
- Fáſuię. Contrudo, compingo aliquid in doliũ, in nauem. Indemi, inkrauiu ku ſtowinićion.
- Klępki. Materia doliorum, vel pro dolijs, ſecamenta. Medźiága vnt druſkiniu, vnt aludźiu.
- Klępki. Materia doliorum, vel pro dolijs, ſecamenta. Medźiága vnt druſkiniu, vnt aludźiu.
- odſzpuntowáć beczkę, Relinere dolia, detrahere limum ſeriæ. Atlipiu.
- Opukła ſię beczułka, Circuli dolij rupti ſunt, Ap-truko ałude.
- pobijam beczkę, Vincio, cingo dolia circulis. ~~Apikaku~~ [Apikału] łunkays.
- Stoczki, Reliquiæ vini in dolio. Pałaykas wino, etc.
- Wątory v beczki, Libra doliorum, margines dolij. Vtaray.
- Wątory v beczki, Libra doliorum, margines dolij. Vtaray.

Daukantas 1838
- —

Jokantas 1936
- dōlium, iī n statinė, yp. vynui daryti.

Kuzavinis 2007
- dōli|um, ī n statìnė; ~um vīnārium Ca vỹno statìnė; ◊ in pertūsum ~um dicta ingerere Pl pìlti žodžiùs į̃ kiáurą statìnę, t. y. tuščiaĩ kalbė́ti