- effrēgī
- effrēnātē
- effrēnātio
- effrēnātus
- effrēnis
- effrēno
- effrēnus
- effrico
- effringo
- effrixī
- effūdī
- effugio
- effugium
- effugo
- effulgeo
- effultus
- effundo
- effūsē
- effūsio
- effūsus
- effūtio
- ēgelidus
- egēns
- egentia
- egēnus
- egeo
- Ēgeria
- ēgero
- egestās
- ēgestio
- ēgestus 1
- ēgestus 2
- ēgī
- Egnātius
- ego
- egomet
- egopte
- ēgredior
- ēgregiē
- ēgregium
- ēgregius
- ēgressus 1
- ēgressus 2
- ēgurgito
- ehem
- eheu
- eho
- ehodum
- ei
- eia
- << >>
- egēn|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: BLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Niedoſtáteczny. Inops, egens, egenus. Neturelis, neturis. - Vbogi, Pauper, inops, egenus. Grinas, neturełis, pawargielis.
- potrzebny, potrzebuiący czego, Indigus, egenus, egens, indigens alicuius. priwałus.
-
- Daukantas 1838
- Egenus, a, um, wargszùs.
- Jokantas 1936
- egēnus 3 [egeo] neturįs ko, kam trūksta ko, reikalingas ko *rebus in egenis atsidūręs be pagelbos; su gen. corpora omnium (n) egena L; su abl. †castellum commeatu egenum.
- Kuzavinis 2007
- egēn|us, a, um adj. [egeo] 1. netùrintis, stokójantis (alicūjus reī V; aliquā rē Pl); ~us omnium (rērum) V vìsko stokójantis; ~us omnis speī T netùrintis jokiõs viltiẽs;2. var̃ganas, nuskur̃dęs Co
- egēn|us, a, um adj. [egeo]