- epistomium
- epistula
- epistȳlium
- epitaphium
- epitaphius
- epithalamium
- epithēca
- epitheton
- epitomē
- epitonion
- Epitrepontes
- epitȳrum
- epōdos
- epōmis
- Epona
- epops
- Eporedia
- epos
- ēpōto
- ēpōtus
- epulae
- epulāris
- epulātio
- epulo
- epulor
- epulum
- EQR
- equa
- equāria
- equārius 1
- equārius 2
- eques
- equester 1
- equester 2
- equestria
- equestris
- equidem
- equīle
- equīnus
- equirria
- equisētum
- equīso
- equitābilis
- equitātio
- equitātus
- equitiārius
- equito
- equula
- equuleus
- equulus
- equus
- Equus Tūticus
- ēr
- era
- ērādīcābilis
- ērādīcātio
- ērādīcātor
- ērādīco
- ērādo
- Erana
- ērāsī
- Erasīnus
- ērāsio
- ērāsus
- Eratō
- Eratosthenēs
- ercīsco
- Erebus
- Erechtheus 1
- Erechthēus 2
- ērectē
- ērectio
- ērector
- ērēctus
- erēmīta
- erēmīticus
- erēmus
- ērēpo
- ēreptio
- ēreptor
- ēreptus 1
- ērēptus 2
- ērēs
- Ērētīnus
- Eretria
- Eretriacī
- Eretricī
- Eretricus
- Eretriēnsis
- Erētum
- ērēxī
- ergā
- ergastulum
- ergata
- ergō 1
- ergō 2
- erīca
- Erichthonius 1
- Erichthonius 2
- ēricius
- Eridanus
- >>
- equ|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: BB (2)
- Sirvydas 1642
-
Białonogi koń. Petulus eqvus. Bałtakois arklis.
-
Ciokáć. Plaudere equos. Pliaukſzteriu arkli.
-
Czáprag Inſtratum equorum ſplendidũ. Dungałas arklo brungus.
-
Dopadam koniá, rc. Equum celeriter arripio, apprehendo, Pagaunu greytay.
-
Grędá, Curſus equi mediocriter citatus. Riścia.
-
Iádę ná koniu. Equito, vehor equo, ingredior iter equo. Ioiu.
-
Iádę ná koniu. Equito, vehor equo, ingredior iter equo. Ioiu.
-
Káwálkátor, Equiſo, equorum domitor, exercitator. Graźintoias pratintoias arklu, źirgu.
-
Koń, Equus. Arklis.
-
Koń bijący nogámi, Calcitro, calcitroſus equ[us]. Arklis ſpardus.
-
Koń chudy, Equus ſtrigolus, male habitus. Arklis lieſas.
-
Koń potkliwy, niepewny ná nogi. Equus ſuffoſſus, cernuus, ceſpitator. Arklis kłumpus.
-
Koń ná poślednie vpadáiący, włogáwy. Equus ſuffraginoſus. Nułeyſtaſtrenis.
-
Koń powodny. Deſultorius equus. Pawadnikas.
-
Koń przybrány, ſtroyny. Equus phaleratus. Arklis apreditas.
-
Koń twárdouſty. Equus duri oris, refractarius. Nurtus arklis.
-
Koń zrzucáiący. Sternax equus. Arklis metus.
-
Konno, wierzchem. Ex equo, equis, in equo, eques. Raytay.
-
Konno, wierzchem. Ex equo, equis, in equo, eques. Raytay.
-
Konno, wierzchem. Ex equo, equis, in equo, eques. Raytay.
-
Końſki páſtuch. Equorum paſtor. Arklu piemo.
-
Końſkie, Aduerb. More equorum. Budu arkluu.
-
Końſkie goſpodárſtwo. Cura equorum. Priewayzda arkluu.
-
Kopyto wyráźone ná źiemi, ſtopá kopytna. Veſtigium equi vngulâ excuſſum. Pedas.
-
Leycowy koń, Funalis equus. Iwadźioiomas arklis.
-
Náſzelnik, Lorum latum, quo collum equi temoni alligatur. Kakline ſzikſzna.
-
Nieouzdány, Infrenatus equus, effrenatus, effrenus. Ne iźabotas.
-
Niepotkliwy, pewny ná nogi. Non offenſans, firmis pedibus equus. Ne kłupus arklis.
-
Obieźdźam, Obequito, equis circumuehor. Ap-iodau, apwaźiuo-iu.
-
Ochwat bydlęcy. Suffraginum morbus catarhus equorum. Duſulis.
-
Ochwaćić konia, Accerſo equo morbum ſuffraginum. Apduſinu arkli.
-
Oklep iádę, Deſultorio more equito, equo non inſtrato vehor. Apźargomis ioiu, be balno.
-
Okroćić bydło, koniá, r[c]. Domare, edomare equos, &c. Nuwáldau.
-
opátruię co, Curo, procuro equos, &c. Apweyzdźiu.
-
Oſadnić konia., Attero tergus [e]qui equitatu. Ap-ioiu arkli.
-
ouzdać, Frenare, iniicere frenos equis, Iźaboiu.
-
pleśniwy koń. Equus ſpadix vel ſpadiceus, maculis albis reſperſus.
-
poczworny cug koni, Quadrigæ, arum. quadriiuges equi. Kietwieri.
-
Podieźdźam, Vehor vel ſubeo equo, curru, ſubter pontem &c.
Pawaźnoiu[Pawaźiuoiu] pa kuo. -
Podkowáć koniá. Calceare equos, inducere ſoleas Pakauſtau arkli.
-
podpaſam, pokármiã konia, Reficio equum.
paaanau[paganau], papeniu arkli. -
podwodny koń, Curſualis eqvus, veredus, equ[us] parochus. Waſztoiu arklis.
-
podwodny koń, Curſualis eqvus, veredus, equ[us] parochus. Waſztoiu arklis.
-
podwoyne konie, Bijuges equi. Dwayli arkliey.
-
poganiam kogo, Agito ſtimulo equum, &c. Hortor equos, incito currentẽ. Warau, raginu arklus.
-
poganiam kogo, Agito ſtimulo equum, &c. Hortor equos, incito currentẽ. Warau, raginu arklus.
-
Przeprzęgam konia, Transiungo equum. prakinkiu arkli.
-
poſzoſtne konie, etc. Seiuges equi, Sześieli arkliey.
-
przeieźdźam ſię częſto. Commeo aliquo, diſcurro equo, &c. praſiwaźineiu.
-
woyłok, potnik. Stratũ equi, ſcordiſcus. Pakłotuwe vnt arklo.
-
Rozśiodłáć konia. Demere equo ephippium, Nubałnot arkli.
-
Rźenie, Hinnitus, us. Fremitus equorum, Zwingimas arklu.
-
Siodłam konia, Sterno equum. Bałnoiu arkli
-
Siodłány, Ephippiatus, inſtratus equus. Bałnotas
-
ſtadnik koń, Admiſſarius equus, emiſſarius. Erźiłas.
-
ſtępak, Gradarius, tolutaris equus. Eydinikas.
-
ſtępia krocz, Inceſſus equi temperatus. Eydine.
-
ſzur, Subiugia, loramẽta equorum curulium.
-
Tarantowaty koń, Pomulatus equus, Abuoleys muſztas arklis.
-
Wałách, Spado, cantherius, equus caſtratus. Arklis romitas.
-
Wſadzam ná koń. Impono in equum, ſuſtollo. Vźſodinu vnt arklo.
-
Wyieźdźam, Euehor equo, exeo. Iſzwaźuoiu, iſzioiu.
-
wyprzągã konie, Diſiungo, deiungo equos. Iſzkinkiu.
-
Zaćinaiący ſię koń, Negans ſtimulis equus, immobiliter ſubſiſtens. Nirſtus arklis.
-
Zácinam konia, Cædo equum flagello. Aźukiertu arkli.
-
záprzęgam konie, Iungo equos, Pakinkiu.
-
zátrętował ſię koń, Vulnerauit equus pedem vngulâ præfer[r]ata. aźuſikirto.
-
zátręt, Vulnus in pede equi aźuſikirtimas.
-
Ziachanie ſię z kiem, Congreſſus euntium equis, Suſiwaźiawimas.
-
źmudźinek, koń málego wzroſtu. Mannus, pumilio equus.
-
zśiadam z konia, Deſilio ex equo, deſcendo. Nuſedu iźg arkło.
-
- Jokantas 1936
equus, ī m
1) arklys, žirgas, eržilas merere equo tarnauti kavalerijoje; (in) equo vehi; ex equo pugnare L; *equus Troianus.2) trop.a) *pl. kautynių važėkliai.b) raitininkai, kavalerija aliquem ad equum rescribere; equi virique L kavalerija ir pėstininkai; equis viris arba equis virisque iš visų jėgų, iš viso vieko.
- Kuzavinis 2007
- equ|us, ī m arklỹs; žìrgas; er̃žilas; in ~um ascendere C sė́sti añt árklio; ex ~ō dēscendere C nulìpti nuõ árklio; ~ōs alere Te šérti (laikýti) árklius; vehī (in) ~ō C, N jóti; merēre ~o C tarnáuti kavalèrijoje; ~ī virīque L kavalèrija ir̃ pė́stininkai; ~us Trojānus Pt Tròjos arklỹs; ◊ ~ō currentī nōn opus est calcāribus PS bė́gančiam árkliui pentìnų nereĩkia, t. y. darbštaũs rãginti nereĩkia; ~īs virīsque C visomìs jėgomìs, ìš visų̃ jėgų̃