- expolītus
- expōno
- expopōscī
- exporgo
- exporrigo
- exportātio
- exporto
- expōsco
- expositio
- expositor
- expositus
- expostulātio
- expostulo
- exposuī
- expōtus
- expressē
- expressī
- expressio
- expressor
- expressus
- exprimo
- exprobrābilis
- exprobrātio
- exprobrātor
- exprobrātrīx
- exprobro
- exprōmitto
- exprōmo
- exprōmptus
- expugnābilis
- expugnātio
- expugnātor
- expugnāx
- expugno
- expulī
- expulsio
- expulso
- expulsor
- expulsus
- expultrīx
- expungo
- expūrgātio
- expūrgo
- expūrīg-
- expūtēsco
- exputo 1
- exputo 2
- exputrēsco
- exquaero
- exquīro
- exquīsītē
- exquīsītio
- exquīsītor
- exquīsītus
- exquīsīvī
- exsacrifico
- exsaevio
- exsanguis
- exsanio
- exsarcio
- exsatio
- exsaturābilis
- exsaturo
- exscalpo
- exscindo
- exscreo
- exscrībo
- exsculpo
- exseco
- exsecrābilis
- exsecrābilitās
- exsecrābiliter
- exsecrandus
- exsecrātio
- exsecrātor
- exsecrātus
- exsecror
- exsectio
- exsector
- exsectus
- exsecuī
- exsecūtio
- exsecūtor
- exsecūtōrius
- exsecūtus
- exsēnsus
- exsequiae
- exsequiālis
- exsequior
- exsequor
- exsercio
- exsero
- exserto
- exsertus
- exseruī
- exsībilo
- exsiccātus
- exsicco
- exsico
- exsīgno
- exsilio
- >>
- exquīsīt|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLLL (4)
- Jokantas 1936
exquīsītus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [ptc. iš exquiro] parinktas, rinktinis, puikus, rūpestingas magister, doctrina, supplicium; accuratius et exquisitius genus dicendi; verba exquisitissima; rationes exquisitius colligere; de eo crimine accurate et exq. disputare.
- Kuzavinis 2007
- exquīsīt|ē adv. [exquīsītus] (comp. ~ius C, sup. ~issimē AG) 1. tiksliaĩ; kruõpščiai; pagrindinaĩ C;2. puĩkiai, labaĩ geraĩ (dīcere Q)
- exquīsīt|ē adv. [exquīsītus] (comp. ~ius C, sup. ~issimē AG)