- exsero
- exserto
- exsertus
- exseruī
- exsībilo
- exsiccātus
- exsicco
- exsico
- exsīgno
- exsilio
- exsilium
- exsistentia
- exsisto
- exsolēsco
- exsolūtio
- exsolvo
- exsomnis
- exsono
- exsorbeo
- exsors
- exspargo
- exspatior
- exspectābilis
- exspectātio
- exspectātō
- exspectātus
- exspecto
- exspergo
- exspēs
- exspīrātio
- exspīro
- exsplendēsco
- exspoliātio
- exspolio
- exspuitio
- exspūmo
- exspuo
- exstantia
- exstasis
- exsterno
- exstīllēsco
- exstīllo
- exstimulātor
- exstimulo
- exstīnctio
- exstīnctor
- exstīnctus 1
- exstīnctus 2
- exstinguo
- exstirpātio
- exstirpo
- exstitī
- exsto
- exstrūctio
- exstruo
- exsūctio
- exsūctus
- exsūcus
- exsūdo
- exsūgo
- exsul
- exsulātio
- exsulo
- exsultābundus
- exsultāns
- exsultanter
- exsultātio
- exsultim
- exsulto
- exsultus
- exsuperābilis
- exsuperāns
- exsuperantia
- exsuperātio
- exsupero
- exsurdo
- exsurgo
- exsuscitātio
- exsuscito
- exsustulī
- exsūxī
- exta
- extābēsco
- extemplō
- extemporālis
- extendo
- extēnsē
- extēnsio
- extēnsīvus
- extēnsus
- extentio
- extentus
- extenuātio
- extenuātus
- extenuo
- exter
- exterebro
- extergeo
- extergo
- exterī
- exterior
- >>
- exstirp|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Sirvydas 1642
-
wykorzeniam co, Eradico. exſtirpo, euello, Iſzrauiu.
-
- Jokantas 1936
- ex-stirpo 1 [stirps] išrauti su šaknimis †arbores; trop. vitia.
- Kuzavinis 2007
- exstirp|o, āre, āvī, ātum vt [ex + stirps] 1. išráuti sù šaknimìs (arborēs CR);2. prk. išnaikìnti (vitia C)
- exstirp|o, āre, āvī, ātum vt [ex + stirps]