- fistūca
- fistula
- fistulātor
- fistulātus
- fistulōsus
- fīsus
- fīxī
- fīxus
- flābellifera
- flābellum
- flābilis
- flābrum
- flacceo
- flaccēsco
- flaccidus
- flaccus
- Flaccus
- flagellātio
- flagellātor
- flagello
- flagellum
- flāgitātio
- flāgitātor
- flāgitiōsē
- flāgitiōsus
- flāgitium
- flāgito
- flagrāns
- flagranter
- flagrantia
- flagrio
- flagro
- flagrum
- flāmen 1
- flāmen 2
- flāminia
- Flāminiānus
- flāminica
- Flāminīnus
- flāminium
- Flāminius
- flamma
- flammēsco
- flammeum
- flammeus
- flammidus
- flammifer
- flammiger
- flammo
- flammula
- << >>
- flāgit|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Jokantas 1936
flāgito 1 [skirti nuo flagrum ir flagellum]
a) karštai trokšti, prisispyrus reikalauti posco atque etiam flagito; arma, bellum, testes; praemia a civibus; id ab eo flagitabatur; su acc. dupl. Aeduos frumentum; †aliquem debitum; su ut, su acc. c. inf. su inf.b) norėti žinoti crimen ab adversario; su neties. kl.c) traukti teisman †aliquem peculatorem.
- Kuzavinis 2007
- flāgit|o, āre, āvī, ātum 1. atkakliaĩ prašýti, prisispýrus reikaláuti (ab aliquō aliquid ir aliquem C);2. norė́ti žinóti; ~o crīmen C nóriu žinóti nusikaltìmą;3. jur. tráukti (padúoti) į̃ teĩsmą (aliquem T);4. norė́ti išniẽkinti (aliquem Ap)
- flāgit|o, āre, āvī, ātum