- Gnōsus
- gōbio
- gōbius
- goētia
- Golgī
- Golgothā
- Gomphēnsēs
- Gomphī
- gomphus
- gonger
- Gonnī
- Gordium
- Gordius
- Gordyaeī
- Gordyaeī montēs
- Gōrgē
- Gorgiās
- Gorgō
- Gorgobina
- Gorgona
- Gorgonēs
- Gorgoneus
- gorgonia
- Gortȳna
- Gortȳnia
- Gortȳniacus
- Gortȳniī
- Gortȳnius
- gōrȳtus
- gossypinum
- gossypinus 1
- gossypinus 2
- gossypion
- Gothī
- Gothicus
- Gotīnī
- Gotōnēs
- grabātulus
- grabātus
- Gracchānus
- Gracchus
- gracilentus
- gracilēsco
- gracilipēs
- gracilis
- gracilitās
- graciliter
- gracillo
- graculus
- gradārius
- gradātim
- gradātio
- gradātus
- gradilis
- gradior
- grādīvicola
- Grādīvus
- gradus
- Graeca
- Graecānicus
- Graecātim
- Graecē
- Graecia
- Graecigena
- graecisso
- graecor
- Graecostasis
- Graeculus 1
- Graeculus 2
- Graecum
- Graecus 1
- Graecus 2
- Grajī
- Grājocelī
- Grājugena
- Grājus
- grallae
- grallātor
- grāmen
- grāmiae
- grāmineus
- grāminōsus
- grāmiōsus
- grammateus
- grammatica 1
- grammatica 2
- grammaticē
- grammaticus 1
- grammaticus 2
- grammatista
- grammicus
- Grampius mōns
- grānārium
- grānāsco
- grānātim
- grānātum
- grānātus
- grandaevitās
- grandaevus
- grandēsco
- grandiculus
- >>
- gradātim
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLB (3)
- Jokantas 1936
gradātim adv. [gradus] žingsnis po žingsnio g. aliquo pervenire; trop. palaipsniui, pamažu honores g. assequi.
- Kuzavinis 2007
- gradātim adv. [gradus] 1. žiñgsnis põ žiñgsnio;2. prk. láipsniškai, palaipsniuĩ, pamažù (ascendere C)
- gradātim adv. [gradus]