- H
- hā
- habēna
- habentia
- habeo
- habilis
- habilitās
- habiliter
- habitābilis
- habitāculum
- habitantēs
- habitātio
- habitātiuncula
- habitātor
- habitātrīx
- habitio
- habito
- habitūdo
- habituor
- habiturio
- habitus 1
- habitus 2
- habrodiaetus
- habrotonum
- hāc
- hācpropter
- hāctenus
- Hadria
- Hadriacus
- Hadriānī
- Hadriānus 1
- Hadriānus 2
- Hadriāticum
- Hadriāticus
- Hadrūmētum
- haec
- haece
- Haedī
- haedīle
- haedilia
- haedillus
- haedīna
- haedīnus
- Haeduī
- haedulea
- haedulus
- haedus
- Haemōn
- Haemonia
- Haemonidēs
- << >>
- hāctenus
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBB (3)
- Jokantas 1936
hāc-tenus adv.:
a) erdvės bei laiko atžvilgiu: iktol, ikšiol, taip toli *h. est illa dominum secuta; h. quietae stationes fuerunt L; h. de amicitia locutus sum; sed haec h. bet apie tai gana (pasakyta).b) tikslui bei laipsniui pažymėti: iki tam laipsniui, tiek artem quidem et praecepta dumtaxat h. requirunt, ut; h. reprehendet, si qui volet, non amplius; h. existimo nostram consolationem recte adhibitam esse, quoad certior ab homine amicissimo fieres iis de rebus.
- Kuzavinis 2007
- hāctenus adv. [hāc parte tenus] 1. ikì čià, ikì šiõs viẽtos, ikì tõs viẽtos; taĩp tolì O;2. ikì šiõl, ikì šiõ laĩko, ikì tõ laĩko; ~ dē amīcitiā locūtus sum C ikì šiõl apiẽ draugỹstę kalbė́jau; ◊ sed haec ~ C bèt apiẽ taĩ ganà (pasakýta);3. kõl dár (cōnsultāns T);4. tìk tiék; ~ fuit, quod ā mē scrībī posset C tìk tíek àš galė́jau parašýti
- hāctenus adv. [hāc parte tenus]