- Halicyēnsis
- halimon
- hālito
- hālitus
- hallēc
- hallelūia
- hallex
- hallūc-
- hālo
- hālophanta
- halōs
- halōsis
- haltēres
- hālūcinātio
- hālūcinor
- Halus
- Halys
- halysis
- hama
- hamadryas
- hamarthrītis
- hāmātilis
- hāmātus
- Hamilcar
- hāmiōta
- Hammōn
- hammonitrum
- hāmo
- hamula
- hāmulus
- hāmus
- Hannibal
- Hanno
- haphē
- hara
- Hāran
- harēn-
- Hariī
- hariola
- hariolātio
- hariolor
- hariolus
- harmonia
- Harmonia
- harmonicus
- harpago 1
- harpago 2
- harpax
- harpē
- Harpocratēs
- << >>
- hāmiōt|a, ae m
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBLB (4)
- Sirvydas 1642
-
Wędkarz, Hamiota, æ. Maſc: Mieſzkiernikas.
-
- Kuzavinis 2007
- hāmiōt|a, ae m [hāmus] meškeriótojas Pl, Vr