- interiōrēs
- interitio
- interitus
- interjungo
- interius
- interlābor
- interlego
- interlino
- interlocūtio
- interloquor
- interlūceo
- interlūco
- interluī
- interlūnis
- interlūnium
- interluo
- interlūxī
- intermedius
- intermēnstruum
- intermēnstruus
- intermeo
- interminābilis
- interminātus 1
- interminātus 2
- interminor
- intermisceo
- intermīsī
- intermissio
- intermissus 1
- intermissus 2
- intermitto
- intermixtus
- intermorior
- intermortuus
- intermundia
- intermūrālis
- interna
- internātus
- internecio
- internecīvus
- interneco
- internecto
- interniteo
- internōdium
- internōsco
- internūntia
- internūntio
- internūntius
- internus
- intero
- interpellātio
- interpellātor
- interpello
- interpolātio
- interpolis
- interpolo
- interpōno
- interpositio
- interpositus 1
- interpositus 2
- interposuī
- interpres
- interpretābilis
- interpretāmentum
- interpretātio
- interpretātor
- interpretātōrius
- interpretātrīx
- interpretium
- interpreto
- interpretor
- interpūnctio
- interpūnctus
- interpungo
- interquiēsco
- interrādo
- interrēgnum
- interrēx
- interritus
- interrogātio
- interrogātiuncula
- interrogātīvus
- interrogātor
- interrogātum
- interrogo
- interrumpo
- interruptē
- interruptio
- interruptus
- intersaepio
- interscapilium
- interscindo
- interscrībo
- interseco
- intersero 1
- intersero 2
- intersisto
- intersitus
- interspergo
- interspīrātio
- interspīro
- >>
- interpellāti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLLLBA (6)
- Sirvydas 1642
-
Przerywánie mowy, Interpellatio. pertraukimas.
-
- Jokantas 1936
- interpellātio, ōnis f [interpello] pertraukimas, sutrukdymas sine ulla interpellatione.
- Kuzavinis 2007
- interpellāti|o, ōnis f [interpello] 1. (kalbos) pértraukimas; įsiterpìmas (į kalbą) C;2. trùkdymas; sine ūllā ~ōne C bè jókio trùkdymo
- interpellāti|o, ōnis f [interpello]