- magīrus
- magis 1
- magis 2
- magister
- magisterium
- magistra
- magistrālis
- magistrātus
- magma
- magmentārius
- magnālia
- magnanimitās
- magnanimus
- magnārius
- magnātēs
- magnēs
- Magnēs 1
- Magnēs 2
- Magnēsia
- Magnēssa
- magnētarchēs
- magnēticus
- magnidicus
- magnificātio
- magnificē
- magnificentia
- magnifico
- magnificus
- magniloquentia
- magniloquus
- magnitūdo
- magnopere
- magnus
- Mago
- magudaris
- magus 1
- magus 2
- Māja
- mājālis 1
- mājālis 2
- mājestās
- mājestus
- mājor
- majorāna
- mājōrēs
- mājōrīnus
- mājus
- Mājus 1
- Mājus 2
- mājusculus
- << >>
- magnific|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBBL (4)
- Jokantas 1936
māgnificus 3 (adv. -ē) su comp. magnificentior ir sup. magnificentissimus [magnus — facio]
a) kilnios širdies, kilnaširdis, kilnus, didžios dvasios animo excelso magnificoque; factis vir magnificus L.b) išdidus, besidedąs dideliu, pasigiriąs, pagirūnas, pasipūtęs lugurtha m. ex Auli socordia S; †edicta magnifica; ille magnifice incedit L.c) puikus, iškilnus, impozantiškas funera m. et sumptuosa; genus dicendi iškilmingas; consulatum magnificentissime gerere labai garbingai; exornat ample magnificeque triclinium.
- Kuzavinis 2007
- magnific|ē adv. [magnificus] (comp. ~entius C, sup. ~entissimē C) 1. didìngai, prabangiaĩ, prašmatniaĩ, puĩkiai (vīvere C; convīvium ornāre C);2. šaũniai, garbìngai (vincere C);3. didžiadvãsiškai, (pra)kilniaĩ (dīcere et sentīre C);4. išdidžiaĩ, pagyrū̃niškai (loquī S)
- magnific|ē adv. [magnificus] (comp. ~entius C, sup. ~entissimē C)