multum [n iš multus], comp. plūs, plūris, sup. plūrimum (žiūr. multus) 1) subst. daugelis, didelė dalis: a) (
nom. ar
acc.)
†multum legendum esse, non multa; plus posse; quod plus est
L daugiau yra, daugiau pasako; molestum est uno digito plus habere vienu pirštu daugiau; longe p. totius Galliae equitatu valere; su
gen. m. diei processerat
S; in m. vini processerat
L buvo gerai įkaušęs;
†post multum vulnerum; plus hostium
L, plurimum gravitatis.
b) kaipo
gen. pretii: multi facere
P aukštai vertinti;
comp. eloquentia mihi pluris est aukščiau vertinu; pluris facere, putare, habere, aestimare;
sup. plurimi esse, facere.
c) abl. multō daugeliu,
daug (prie
comp. ir žodžių, reiškiančių palyginimą) m. maior, altior, magis, minus; m. plura bona
N; iter m. facilius; m. maxima parte; m. aliter ac speraverat
N;
†haud m. post mortem eius; m. maximus, optimus; m. ante
N daug anksčiau.
a) multum labai, daug adiuvare, prodesse, augere, confidere; m. te amo; longe multumque superare; retai
posit. prie
adj. ir
comp. m. dispar; vir m. bonus; m. maius; laiko atžvilgiu:
dažnai m. unā esse cum aliquo; m. in venationibus esse; diu multumque scriptitare.
b) plūs daugiau, labiau aliquem plus plusque in dies diligere; non p. quam semel; plus (quam) ducenti milites; cum plus (quam) viginti comitibus; plus tertiam partem interficere; numquam plus triduo Romae esse; annos sexaginta natus est aut p. eo
T ar daugiau kaip tiek; nec esse plus uno; kartais vietoj magis: quae (opes) apud milites plebemque p. quam modicae erant
L; paulo p.
L.
c) plūrimum daugiausia, labiausiai p. intererat; diligere aliquem; p. Cypri vixit
N dažniausiai.
