- mutilo
- mutilus
- Mutina
- Mutinēnsis
- mūtio
- mūtitio
- mūtito
- mutmut
- mūto
- muttio
- muttitio
- mutto
- mūtuārius
- mūtuātīcius
- mūtuāticus
- mūtuātio
- mūtuē
- mūtuitāns
- mūtulus
- mūtuō 1
- mūtuo 2
- mūtuor
- mūtus
- Mutusca
- mūtuum
- mūtuus
- Mutycē
- Mutycēnsēs
- Mutycēnsis
- Mycalē
- Mycēnae
- Mycēnaeus
- Mycēnēnsēs
- Mycēnis
- Myconus
- Mygdōn
- Mygdones
- Mygdonidēs
- Mygdonius
- Mylae
- Mylasa
- Mylasēnī
- Mylasēnsēs
- Mylaseus
- Mylasius
- Myndiī
- Myndus
- Myonnēsus
- myoparo
- mȳrias
- << >>
- mūtu|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LBB (3)
- Jokantas 1936
mūtuus 3 (adv. -ē ir -ō) [muto]
a) paskolintas, skolinamas pecunias sumere mutuas skolintis; talentum dare m. P paskolinti; quaerere pecunias m. faenore L norėti pasiskolinti iš procentų; aes m. reddere S; subst. mūtuum, ī n skolinimas; (dat.) mutuo skolintinai.b) pakaitomis, vienas kitam, abipusis mutua beneficia N; *nec mutua nostris dicta refers neatsakai į mano žodžius; mutue respondere; commune commodum mutuis officiis gubernatur; inter se auxilium L; *amor iš abiejų pusių; aestus maritimi m. accedentes et recedentes; subst. mūtuum, ī n abipusiškumas in amicitia; *per mutua abipusiai.
- Kuzavinis 2007
- mūtu|um, ī n [mūtuus] 1. abipusiškùmas, savitarpiškùmas; ~a Lu (per ~a V) abipùsiškai, savìtarpiškai;2. paskolà; ~um dare Dig dúoti pãskolą
- mūtu|um, ī n [mūtuus]