- oblūctātio
- oblūctor
- oblūdo
- obmōlior
- obmordeo
- obmoveo
- obmurmurātio
- obmurmuro
- obmūtēsco
- obnātus
- obniger
- obnītor
- obnīxē
- obnīxus
- obnoxiē
- obnoxietās
- obnoxiōsus
- obnoxius
- obnūbilo
- obnūbilus
- obnūbo
- obnūntiātio
- obnūntio
- obnūpsī
- obnūptus
- oboediēns
- oboedienter
- oboedientia
- oboedio
- oboleo
- obolus
- oborior
- obortus 1
- obortus 2
- obraucātus
- obrēpo
- obrēpto
- obrēptus
- obrigēsco
- obrōdo
- obrogātio
- obrogo
- obrubēsco
- obruo
- obrussa
- obrutus
- obs-
- obsaepio
- obscēna
- obscēnē
- << >>
- oboedi|enter
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLBLB (5)
- Jokantas 1936
oboediēns, entis (adv. -enter) su comp. ir sup. [ptc. iš oboedio] klusnus, paslaugus, nuolaidus plebs nobis dicto audiens atque oboediēns L; dicto oboedientem esse magistro P; oboediens imperio; oboedienter imperata facere L.
- Kuzavinis 2007
- oboedi|enter adv. [oboediēns] (comp. ~entius L, sup. ~entissimē Au) (pa)klusniaĩ, nuolankiaĩ, bè prieštarãvimo (imperāta facere L, CR)