- pendeo
- pendo
- pendulus
- Pēnēis
- Pēnēius
- Pēnelopa
- Pēnelopēus
- Pēnēos
- penes
- Penestae
- Penestia
- penetrābilis
- penetrābiliter
- penetrāle
- penetrālis
- penetrātio
- penetro
- Pēnēus
- pēnicillum
- pēnicillus
- pēniculus
- pēnīnsula
- Pēnīnus
- pēnis
- penitē
- penitus 1
- penitus 2
- penna
- pennārium
- pennātus
- penniger
- Pennīnus
- pennipēs
- pennipotēns
- pennipotentēs
- pennula
- pēnsābilis
- pēnsātio
- pēnsātor
- pēnsilis
- pēnsio
- pēnsitātio
- pēnsito
- pēnso
- pēnsum
- pēnsūra
- pēnsus
- pentagōnum
- pentameter
- pentateuchum
- pentateuchus
- pentathlum
- pentathlus
- Pentēcostē
- Pentelicus mōns
- pentēris
- Penthesilēa
- Pentheus 1
- Penthēus 2
- Penthīdēs
- Pentrī
- penuārius
- pēnūria
- penus
- Peparēthus
- pepēdī
- pependī
- pepercī
- peperī
- pepigī
- peplis
- peplum
- pepo
- pepulī
- per
- per-
- pēra
- perabsurdus
- peraccommodātus
- perācer
- peracerbus
- peracēsco
- perāctio
- perāctus
- peracuī
- peracūtē
- peracūtus
- peradolēscēns
- peradolēscentulus
- peradul-
- peradulēscēns
- peradulēscentulus
- Peraea
- peraedifico
- peraequē
- peraequo
- peragito
- perago
- peragrātio
- peragro
- peralbus
- >>
- pentateuch|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBLB (4)
- Kuzavinis 2007
- pentateuch|us, ī m (ir ~um, ī n) [gr.] penkiãknygė (pirmosios penkios Senojo Testamento knygos) Ter