- postrīduō
- postscrībo
- postulātīcius
- postulātio
- postulātor
- postulātum
- postulātus
- postulo
- Postumiānus
- Postumius
- postumus
- Postumus
- posuī
- pōtābilis
- pōtāmentum
- potamogētōn
- pōtātio
- pōtātor
- pōtātus
- pote
- potēns 1
- potēns 2
- potentātor
- potentātus
- potenter
- potentia
- Potentia
- potentiālis
- potentilla
- potērium
- potestās
- pōtīcius
- pōtilis
- Pōtīna
- potin’
- potio 1
- pōtio 2
- pōtiōno
- potior 1
- potior 2
- potis
- potissimum
- potissimus
- pōtito
- potītor
- potītus
- pōtiuncula
- potius
- pōto
- pōtor
- << >>
- potent|er
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLB (3)
- Jokantas 1936
potēns, entis (adv. -enter) su comp. ir sup. [ptc. iš nesamo veiksm. potēre; cnf. potis, possum]
1) galingas, pajėgus, įtakingas rex, civitas, populus; *matrona namų ponia; *manus, *aurum, *natura; bello, *virtute; subst. ne quis ex plebe contra potentiorem auxilii egeret.2) pajėgiąs neque pugnae neque fugae p. L.3) valdąs ką, valdovas ko p. sui, p. irae; †mentis turįs tvirtą protą; urbis L; *iussi kurio įsakymas buvo išpildytas.
- Kuzavinis 2007
- potent|er adv. [1. potēns] (comp. ~ius H, sup. ~issimē Q) 1. galìngai, stipriaĩ (sē dēfendere VM);2. kíek jė̃gos léidžia, pagal̃ jėgàs (lēcta rēs H)
- potent|er adv. [1. potēns] (comp. ~ius H, sup. ~issimē Q)