- postmodo
- postmodum
- postmoerium
- postpartor
- postpōno
- postpositīvus
- postpositus
- postposuī
- postprīncipia
- postputo
- postquam
- postrēmō
- postrēmum
- postrēmus
- postrīdiē
- postrīduō
- postscrībo
- postulātīcius
- postulātio
- postulātor
- postulātum
- postulātus
- postulo
- Postumiānus
- Postumius
- postumus
- Postumus
- posuī
- pōtābilis
- pōtāmentum
- potamogētōn
- pōtātio
- pōtātor
- pōtātus
- pote
- potēns 1
- potēns 2
- potentātor
- potentātus
- potenter
- potentia
- Potentia
- potentiālis
- potentilla
- potērium
- potestās
- pōtīcius
- pōtilis
- Pōtīna
- potin’
- potio 1
- pōtio 2
- pōtiōno
- potior 1
- potior 2
- potis
- potissimum
- potissimus
- pōtito
- potītor
- potītus
- pōtiuncula
- potius
- pōto
- pōtor
- pōtōrium
- pōtōrius
- pōtrīx
- potuī
- pōtulenta
- pōtulentus
- pōtus 1
- pōtus 2
- PR
- prae 1
- prae 2
- prae-
- praeacuo
- praeacūtus
- praealtus
- praebenda
- praebeo
- praebibo
- praebita
- praebitio
- praebitor
- praecalidus
- praecalvus
- praecantātio
- praecantātrīx
- praecanto
- praecānus
- praecautor
- praecautus
- praecaveo
- praececinī
- praecēdo
- praeceler
- praecelero
- praecellēns
- praecello
- praecelsus
- >>
- Jokantas 1936
2. potio 4 [iš potis] atiduoti į keno valdžią aliquem servitutis P padaryti ką vergu; est potitus hostium P pateko į priešų rankas.
- Kuzavinis 2007
- 1. pot|io, īre, īvī, ītum vt [potis] atidúoti į̃ (kieno) val̃džią; ~īre aliquem servitūtis Pl atidúoti ką̃ į̃ vergìją, padarýti ką̃ vérgu; ~īrī hostium Pl patèkti į̃ príešų rankàs