- praeminister
- praeministra
- praeministro
- praeminor
- praemiōsus
- praemīsī
- praemissa
- praemitto
- praemium
- praemolestia
- praemolior
- praemollio
- praemollis
- praemoneo
- praemonitio
- praemonitor
- praemonitus 1
- praemonitus 2
- praemōnstrātio
- praemōnstrātor
- praemōnstro
- praemordeo
- praemorior
- praemorsus
- praemūnio
- praemūnītio
- praenato
- praenāvigo
- praenego
- Praeneste
- Praenestīnī
- Praenestīnus
- praeniteo
- praenōmen
- praenōsco
- praenōtio
- praenoto
- praenōtus
- praenōvī
- praenūbilus
- praenūntia
- praenūntiātio
- praenūntio
- praenūntium
- praenūntius 1
- praenūntius 2
- praeoccupātio
- praeoccupātus
- praeoccupo
- praeopto
- << >>
- praemūn|io, īre, īvī, ītum
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
prae-mūnio 4 1) sutvirtinti iš priešakio, apsikasti loca maxime necessaria sutvirtinti svarbiausius punktus; trop. genus dicendi praemunitum.2) tarsi bastioną pastatyti priešais aditus duos magnis operibus; trop. ea praemuniuntur reliquo sermoni tai yra apsirūpinimas (apsistatymas) kalbos pradžioje.
- Kuzavinis 2007
- praemūn|io, īre, īvī, ītum vt [prae + mūnio] 1. ìš príekio sutvìrtinti (apsáugoti); ~īre aditūs operibus Cs prìeigas apsáugoti apkasaĩs;2. prk. pirmiaũ pasakýti, ìš añksto pateĩkti įródymą, apsidraũsti; genus dīcendī ~ītum C apsidraudžiamóji kalbà
- praemūn|io, īre, īvī, ītum vt [prae + mūnio]