- salūto
- salvātio
- salvātor
- salvātōrium
- salvātrīx
- salvē 1
- salvē 2
- salveo
- salvia
- salvificātor
- salvifico
- salvo
- salvus
- Samaeī
- Samaria
- Samarītēs
- Samarobrīva
- sambūca
- sambūceus
- sambūcistria
- sambūcus
- Samē
- Samiī
- Samīramis
- Samius
- Samnīs
- Samnītēs
- Samnīticus
- Samnium
- Samogītae
- Samogītia
- Samos
- Samosata
- Samothrāca
- Samothrācēs
- Samothrācia
- Sampsiceramus
- Samsōn
- Samuēl
- sānābilis
- sānātio
- sancio
- sānctē
- sānctificātio
- sānctificātor
- sānctifico
- sānctimōnia
- sānctimōniālis 1
- sānctimōniālis 2
- sānctimōniāliter
- sānctimōnium
- sānctio
- sānctitās
- sānctitūdo
- sānctor
- sānctuārium
- sānctum
- sānctus 1
- sānctus 2
- Sancus
- Sandaliārius
- sandaliārius 1
- sandaliārius 2
- sandalium
- sandapila
- sandȳx
- sānē
- sānēsco
- sanguen
- sanguinārius
- sanguineus
- sanguino
- sanguinolentia
- sanguinolentus
- sanguinōsus
- sanguinulentus
- sanguis
- sanguisūga
- Sangus
- saniēs
- saniōsus
- sānitās
- sanna
- sannio
- sāno
- Sanquālis
- santalum
- Santonēs
- Santonī
- Santonicus
- sānus
- sānxī
- sapa
- Sapaeī
- sapidē
- sapidus
- sapiēns 1
- sapiēns 2
- sapienter
- sapientia
- sapientipotēns
- >>
- sānctimōni|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LBLBB (5)
- Kuzavinis 2007
- sānctimōni|um, ī n [1. sānctus] vėl. 1. šventùmas, dievotùmas, dievobaimingùmas Au, Vlg;2. šventenýbė; pl. ~a šventenýbės Eccl
- sānctimōni|um, ī n [1. sānctus] vėl.