- sufficiēns
- sufficienter
- sufficientia
- sufficio
- suffīgo
- suffīmen
- suffīmento
- suffīmentum
- suffio
- suffītio
- suffītor
- suffītus 1
- suffītus 2
- suffīxī
- suffīxus 1
- suffīxus 2
- sufflāmen
- sufflāmino
- sufflātus 1
- sufflātus 2
- sufflāvus
- sufflo
- suffōcātio
- suffōco
- suffodio
- suffossio
- suffossor
- suffossus
- suffrāctus
- suffrāgāneus
- suffrāgātio
- suffrāgātor
- suffrāgātōrius
- suffrāginōsus
- suffrāgium
- suffrāgo
- suffrāgor
- suffrēgī
- suffrēnātio
- suffrico
- suffrīgidē
- suffrīgidus
- suffringo
- suffūdī
- suffugio
- suffugium
- suffulcio
- suffūmigātio
- suffūmigo
- suffundo
- << >>
- suffōc|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Sirvydas 1642
-
Dawię kogo, zádawiam, Suffoco, præfoco, ſtrangulo, Smaugiu, nuźiowinu. - Duſzący. Suffocans. Smaugius, troſzkinus.
- Krtunię ſię, krtuſzę ſię. Screando penè ſuffocor. v. chracham, Krunśćiu, koſu.
- Záchłyſtnąć ſię, Torqueri, ſuffocari ex auide ſumpto cibo. Paſprinkt.
-
- Jokantas 1936
- suf-fōco 1 [fauces] smaugti patrem; trop. urbem fame išmarinti badu.
- Kuzavinis 2007
- suffōc|o, āre, āvī, ātum vt [sub + faux] 1. smáugti, dùsinti (aliquem C); pass. ~ārī dùsti Lu;2. prk. marìnti (urbem fame C)
- suffōc|o, āre, āvī, ātum vt [sub + faux]