- supervādo
- supervehor
- supervenio
- superventus
- supervīvo
- supervolito
- supervolo
- supīnē
- supīno
- supīnum
- supīnus
- suppāctus
- suppaenitet
- suppalpor
- suppār
- supparasītor
- supparium
- supparum
- supparus
- suppeditātio
- suppedito
- suppetiae
- suppeto
- suppīlo
- suppingo
- suppinguis
- supplanto
- supplementum
- suppleo
- supplex
- supplicātio
- suppliciter
- supplicium
- supplico
- supplōdo
- supplōsio
- supplōsus
- suppo
- suppōno
- supporto
- suppositīcius
- suppositio
- suppositōrium
- suppositōrius
- suppositus
- supposuī
- suppressī
- suppressio
- suppressus
- supprimo
- supprōmus
- suppudet
- suppūrantia
- suppūrātio
- suppūro
- suppus
- supputātio
- supputātor
- supputātōrius
- supputo 1
- supputo 2
- suprā 1
- suprā 2
- suprādictus
- suprālātio
- suprālātus
- suprāscando
- suprēma
- suprēmum 1
- suprēmum 2
- suprēmus
- sur-
- sūra
- surculōsus
- surculus
- surdaster
- surdēsco
- surditās
- surdo
- surdus
- surēna
- surgo
- surio
- surpiculus
- surpite
- surpuit
- surrēctio
- surrēctus
- surrēmigo
- Surrentīnī
- Surrentīnus
- Surrentum
- surrēpo
- surreptīcius
- surrēxe
- surrēxī
- surrideo
- surrigo
- surringor
- surripio
- surrogo
- >>
- supprōm|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Nalewacz, Cellarius, ſuppromus, ad Cyathos. Pileias.
-
- Jokantas 1936
- sup-prōmus, ī m kelnerio padėjėjas.
- Kuzavinis 2007
- supprōm|us, ī m [sub + 2. prōmus] ekonòmo padėjė́jas Pl