sustineo

sustin|eo, ēre; tinuī, tentum
Veiksmažodis, 2 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
Susiję: sustentus 1

Sirvydas 1642
- Boleię. Dolore crucior, angor, dolorem capio, ſuſtineo. Sopuli turiu, kinćiu.
- Cierpię co. Patior, ſuffero, ſuſtineo, tolero. Kinćiu.
- Ochynąć ſię, prop: v. Ponurzam ſię. Paſinert. Tranſl: Experiri, facere periculum, primum impetum ſuſtinere, aliquid inexpertum aggredi. Pritirſtu, iunkſtu, idriſtu.
- otrzymáć ſię, Suſtineo me, conſiſto, hæreo. Azuſituriu.
- poćierpieć, Aliquantiſper, aliquanto tempore pati, ſuſtinere. pakintet.
- Podeymuię pracą, Excipio labores, &c. ſuſtineo, ſuſcipio, ſuffero, ſubeo, tolero. Prijmu, kinćiu darbu, etc.
- podpieram czego kogo, Fulcio, ſuſtineo humeris, ſuffulcio, ſubleuo, ~~paremin~~ [paremiu], paſpiriu.
- podiymuię ſię czego, Suſcipio, ſuſtineo, depoſco, ſumo ſubeo partes tuas. Apſiimu ko.
- Ponoſzę co, biorę ná śię, Subeo, ſuſtineo, ſuffero onus, &c. Kinćiu, kielu. v. Poćierpieć.
- Pracuię, Laboro, ſuſcipio, ſuſtineo labores. Dirbu.
- Vrząd mam ná ſobie, Suſtineo, gero conſulatum, fungor officio. Wireſniby turiu.
- vtrzymác kogo, Sum tenendo, ſuſtinere poſſum. Nuteret.
- wytrwáć, Durare, perferre, ſuſtinere, exantlare labores. iźkiſt wargus.
- záſtępuię kogo wczym. Officium pro aliquo ſuſcipio, ſuſtineo partes alicuius, fungor officio alicuius, apſiimu ko aźu kitu.
- Zdołam komu, mam śiły zen. Par illi ſum viribus, æquo illum viribus, ſuſtinere onus poſſum. Iźgalu.

Daukantas 1838
- Sustin[e]o, es, nui, tentum, n[e]re, onturiù, impetum, smurtibe, p[oe]nam, karonę.

Jokantas 1936
- sus-tineo, tinuī 2 [subs-teneo]
  1)
  
  a) laikyti iškėlus, palaikyti, paremti, nešioti arma, onera; columnae templum sustinent; pugnabant vix membra sustinentes L; non se a lapsu poterant sustinere L išsilaikyti ant kojų; aër sustinet volatus avium; homo omnium, quos terra sustinet, sceleratissimus S; trop. †imperium, gravitatem, animos pugnantium L.
  
  b) trop.
  
  α) išlaikyti, išmaitinti ager non amplius hominum quinque milia sustinere potest; plebem L, *parvos nepotes.
  
  β) išlaikyti, iškęsti, iškentėti perpetuum dolorem; multam erroris; qui sustinet praesentia (mala); vim morbi; maximam sollicitudinem; vulnera, oppugnationem, hostes; su acc. c. inf.; absol. laikytis Brutus Mutinae vix sustinebat; diutius s. non posse.
  
  γ) darbą, pareigas, sunkenybę prisiimti, perimti, apsiimti causam (kaltę), tanta munia cervicibus; tota consilia suis umeris; personam pasiimti rolę; *tot et tanta negotia, *proelia.
  
  2)
  
  a) sulaikyti, sustabdyti signa L sustoti su kariuomene; equum incitatum, tela L, *gradum, cursum; miraculum aliquem sustinet; *dextram ab aliqua re; trop. se ab omni assensu; se a respondendo; su ne.
  
  b) sulaikyti, atidėti rem in noctem L; bellum L; solutionem delsti, tęsti.

Kuzavinis 2007
- sustin|eo, ēre; tinuī, tentum vt [sus + teneo]
  1. laikýti iškė́lus, palaikýti, parem̃ti; columnae porticum ~ent C kolònos palaĩko pòrtiką;
  
  2. prk. palaikýti, (pa)rem̃ti (amīcum C; animōs pugnantium L); aliquō auxiliō ~ērī Se laikýtis kienõ pagálba;
  
  3. laikýti, turė́ti (aliquid manū O); pačiùpti, nutvérti (lābentem C); sē ~ēre Cs laikýtis (ant kojų); sē ~ēre ā lāpsū L laikýtis, kàd nepargriū́tum;
  
  4. nèšti, nešióti (onus H; aliquid dentibus Pt);
  
  5. nešióti, dėvė́ti, vilkė́ti (vestem O);
  
  6. prk.
  
  1) išlaikýti, maitìnti (hominum quīnque mīlia Cs);
  
  2) ištvérti, išturė́ti, iškę̃sti (dolōrem C); ◊ ~ē et abstinē AG ištvérk ir̃ susitvárdyk (stoikų devizas);
  
  3) atlaikýti, įsténgti sulaikýti (impetum hostium Cs);
  
  4) laikýtis, nepasidúoti (diūtius nōn posse C);
  
  5) im̃tis, apsiim̃ti (mūnus in rē pūblicā C); périmti (honōrem S);
  
  6) atlìkti; persōnam ~ēre C atlìkti vaĩdmenį;
  
  7. sulaikýti, sustabdýti (equōs C; exercitum Cs);
  
  8. prk.
  
  1) atidė́ti (rem in noctem L; rem ad noctem Cs);
  
  2) vìlkinti, tę̃sti (bellum cōnsiliō L)